Dziadek RPG
Choć nazwa brzmi dość poważnie, dla wielu (zwłaszcza młodszych) miłośników na wieki pozostanie po prostu “Labiryntem”. Dungeon Master, czyli jedna z pierwszych, komputerowych gier RPG, której premiera miała miejsce już w 1987 roku. Dwa lata później doczekała się konwersji z ATARI na PC, a na obydwu platformach odniosła dość spory sukces. Programiści małego studia FTL Games nie przywiązywali wielkiej wagi do różnorodności oprawy graficznej, ale to tylko potwierdza tezę, że kiedyś w grach liczyła się przede wszystkim grywalność.
A tej Dungeon Masterowi nie brakowało! Być może za sprawą rozwiązań, dziś standardowych, które w momencie premiery gry stanowiły pewne novum. Kierowaliśmy losami czteroosobowej drużyny, którą albo kreowaliśmy samemu, albo też powoływaliśmy podczas rozgrywki napotkane w specjalnych, wiszących na ścianie „portretach” postaci. Różnorodność konfiguracji drużyny była dość solidna, bowiem bohaterowie awansowali w klasach wojownika, maga, kapłana i – troszkę egzotyczniej – ninja.
W trakcie przemierzania długich i niebezpiecznych lochów napotykaliśmy licznych przeciwników, niezbędne przedmioty – zarówno w postaci ekwipunku jak i kluczy do porozmieszczanych drzwi. Na samym zaś końcu czekała nas konfrontacja z wyjątkowo silnym przeciwnikiem. Niewątpliwie wysokie poziom umiejętności bohaterów był kluczem do sukcesu, jednak nie można było pominąć tak elementarnych potrzeb fizjologicznych jak głód czy pragnienie – w przeciwnym wypadku przygody dzielnej paczki dość szybko kończyły się śmiercią. Szczęśliwcy, którym udało się opuścić labiryntowe lochy – a było to zadanie naprawdę trudne – mogli przez krótki moment podziwiać uroki prawdziwego, wolnego od chłodnych murów świata.
Dungeon Master był pierwszą grą RPG, która oferowała tego typu rozgrywkę w czasie rzeczywistym. Oprócz wysokiej grywalności twórcy zaserwowali też mnogość różnego typu interesujących rozwiązań, które sprawiły, że to właśnie dzieło FTL Games jest ojcem dzisiejszych gier RPG. Właśnie Dungeon Master, a nie jak - naszym zdaniem błędnie – często przywoływany Eye of The Beholder. W 1995 roku ukazała się druga część gry, jednak jej nie odbiła się większym echem w branży.
