Infernal Engine

 
Autorzy silnika Infernal Engine swoją karierę zaczęli dawno temu, w 1994 roku. W rok później nakładem 3D Realms wydali pierwszą grę - Terminal Velocity. Rozgrywka przypominała Descent, gra zebrała pochlebne opinnie recenzentów i całkiem nieźle się sprzedała.

W 1999 roku na potrzeby wyścigów 4x4 EVO powstał opisywany silnik. Od tego czasu został wykorzystany w ponad 30 tytułach. Większość to produkcje innych firm, które zakupiły licencję na silnik. Terminal Reality nie jest szczególnie płodnym studiem, stąd gros ich przychodu pochodzi właśnie z odsprzedaży swojego produktu.

Engine ma wiele zalet, wśród których można wymienić bardzo rozbudowany system monitoringu zużywanych zasobów, dający deweloperom możliwość ingerencji nawet w tak zaawansowane funkcje jak system oświetlenia w taki sposób, aby można było ustawić poszczególne parametry na żądane wartości, zmniejszając zużycie procesora i/lub pamięci. Ciekawi też język skryptów Dante. Jest podobny do C++, lecz zmiany w skryptach zachodzą niemal od razu, bez potrzeby rekompilacji kodu. Inną ważną cechą mogącą zaważyć na wyborze silnika przez firmy z branży jest również własny silnik fizyczny o nazwie Velocity. Pozwala on na destrukcję środowiska, symulację ruchów materiałów i potrafi zająć się ogromną liczbą obiektów naraz.

Ostatnia aktualizacja technolgii miała miejsce w trakcie trwania prac nad grą Ghostbusters. Obecna wersja silnika obsługuje Global Illumination (zarówno w budynkach, jak i na zewnątrz), SSAO wraz z osobnym kodem dla konsol, nowe dynamiczne oświetlenie, dynamiczne cienie generowane przez światło słońca/księżyca na otwartych przestrzeniach o wielkości do 40 kilometrów kwadratowych i per pixel motion blur. Najnowsza odsłona potrafi korzystać z dobrodziejstw 6 rdzeni/12 wątków, za sprawą dołączenia obsługi procesora Core i7 980X.

Ciekawostka: Po założeniu firmy kapitał zakładowy wynosił... tysiąc dolarów!