Idea Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej ma rodowód bardzo egzotyczny, narodziła się bowiem w odległym Urugwaju, choć za ojczyznę futbolu słusznie postrzega się Europę. Rozegrany właśnie w tym państwie pierwszy Mundial w 1930 roku został zignorowany przez sporą część państw Starego Kontynentu, zapewne niezbyt optymistycznie zapatrujących się na konieczność długiego rejsu do Ameryki Południowej.
Pierwsze mecze Mistrzostw Świata odbyły się dokładnie 13 lipca 1930 roku - Francja pokonała Meksyk 3:1, a Belgia musiała uznać wyższość USA (0:3). W turnieju brało udział tylko 13 zespołów, niemniej jednak pierwsze półfinały z udziałem Stanów Zjednoczonych i Jugosławii były dla tych drużyn niewątlpiwym sukcesem. Pokonane przez Argentynę i Urugwaj z trybun mogły oglądać ostateczny tryumf Urugwaju w finale 4-2. I tak oto gospodarz został pierwszym Mistrzem Świata. :-)
Kolejny Mundial w 1934 odbył się już w Europie, gdzie doszło zresztą do delikatnej profesjonalizacji imprezy - mecze rozgrywano aż w ośmiu różnych miastach (w Urugwaju wszystkie mecze odbyły się w stolicy co, powodowało liczne problemy logistyczne), a udział wzięło 16 drużyn. Znowu wygrali gospodarze - Włosi w finale pokonali Czechosłowację 2:1, a w pierwszym w historii meczu o trzecie miejsce III Rzesza Niemiecka wygrała z Austrią 3:2.
Najwyraźniej pojawiły się pogłoski o tym, że własne boiska sprzyjają organizatorom, dlatego zmotywowani Włosi cztery lata później powtórzyli swój sukces. Tym razem na boiskach sąsiedniej Francji. Ich sukces był o tyle zasłużony, że w półfinale pokonali bardzo silną Brazylię (ostatecznie zajęła trzecie miejsce), a w meczu wieńczącym Mistrzostwa - równie mocne Węgry. Chyba po raz pierwszy w historii tak wyraźnie wbiła się w pamięci postać jednego piłkarza - Leonidasa z Brazylii.
Idea organizowania MŚ co 4 lata upadła ze względu na II Wojnę Światową. Kolejny Mundial odbył się dopiero w 1950 roku w Brazylii i ponownie ze względów logistycznych wzięło w nim udział stosunkowo niewiele, bo 13 drużyn. W półfinale gospodarz rozgromił Hiszpanię, a Urugwaj pokonał Szwecję, która ostatecznie zdobyła trzecie miejsce. Mistrzem po raz drugi i ostatni jak do tej pory został Urugwaj, pokonując Brazylię 2-1. W turnieju po raz pierwszy udział wzięła Anglia, która odmawiała udziału w poprzednich turniejach argumentując to brakiem woli do "ganiania za piłką z amatorami". Drużyna Albionu nie wyszła z grupy.
Organizatorem Mundialu w 1954 została Szwajcaria, której sytuacja finansowa pozwalała na zorganizowanie turnieju (reszta kontynentu wciąż odbudowywała się po wojennych zniszczeniach). W półfinałach RFN zgromiła Austrię (ta na pocieszenie wygrała w meczu o III miejsce), a Węgry w dogrywce pokonały Urugwaj. Ostatecznie górą 3-2 byli nasi zachodni sąsiedzi, choć przegrywali 0-2, lecz to chyba właśnie Węgry z 1954 zapisały się w pamięci kibiców jako drużyna grająca najpiękniejszy futbol.
Mundial w 1958 odbył się w Szwecji, ale na skutek protestów FIFA obiecała, że od tej pory turniej będzie organizowany naprzemiennie w Europie i Amerykach. Po raz kolejny rodziły się na nim pełnoprawne gwiazdy - Francuz Fontaine czy Brazylijczyk Pele. To właśnie ten ostatni pokonując w finale Szwecję doprowadził Brazylię do swojego pierwszego w historii Mistrzostwa Świata, początkując tym samym piękną serię. Na trzecim miejscu podium uplasowała się Francja, która pewnie pokonała RFN.
W 1962 roku Mundial odbył się w Chile. Brazylijczycy konsekwentnie kroczyli drogą najlepszej drużyny w dziejach i jako drudzy w historii obronili Mistrzostwo Świata. Tym razem jednak postać Pelego delikatnie przyćmił jego kolega z drużyny - Garrincha. Na dalszych miejscach podium uplasowała się Czechosłowacja i Chile, a tuż za nim Jugosławia. Turniej miał przyspieszyć w odbudowie gospodarza, zrujnowanego na skutek trzęsienia ziemi w 1960 roku i rzeczywiście częściowo się to udało. Być może właśnie wtedy po raz pierwszy zdano sobie sprawę z wielkiej, komercyjnej roli Mistrzostw.
