Typ transmisji | FTP (odczyt) [MB/s] | FTP (zapis) [MB/s] | Otoczenie sieciowe [MB/s] | stosunek przepustowości rzeczywistej do deklarowanej |
| 4m bez przeszkód | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,95 | 40% | ||
bez szyfrowania | 0,98 | 43% | ||
| 10m + ściana | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,94 | 39% | ||
bez szyfrowania | 0,97 | 43% | ||
| 14m + 2 ściany | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,93 | 40% | ||
bez szyfrowania | 0,98 | 43% | ||
| 17m + 3 ściany | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,14 | 5% | ||
bez szyfrowania | 0,11 | 5% | ||
DWL-G520 i DWL-2000AP+
Typ transmisji | FTP (odczyt) [MB/s] | FTP (zapis) [MB/s] | Otoczenie sieciowe [MB/s] | stosunek przepustowości rzeczywistej do deklarowanej |
| 4m bez przeszkód | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 1,72 | 30% | ||
bez szyfrowania | 1,72 | 31% | ||
| 10m + ściana | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 1,68 | 30% | ||
bez szyfrowania | 1,74 | 29% | ||
| 14m + 2 ściany | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 1,16 | 23% | ||
bez szyfrowania | 1,27 | 23% | ||
| 17m + 3 ściany | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,24 | 5% | ||
bez szyfrowania | 0,24 | 4% | ||
WUSB11 i WPA54G
Typ transmisji | FTP (odczyt) [MB/s] | FTP (zapis) [MB/s] | Otoczenie sieciowe [MB/s] | stosunek przepustowości rzeczywistej do deklarowanej |
| 4m bez przeszkód | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,49 | 48% | ||
bez szyfrowania | 0,5 | 49% | ||
| 10m + ściana | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,49 | 49% | ||
bez szyfrowania | 0,5 | 48% | ||
| 14m + 2 ściany | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,47 | 47% | ||
bez szyfrowania | 0,47 | 48% | ||
| 17m + 3 ściany | ||||
z szyfrowaniem (WEP-64 bit) | 0,25 | 19% | ||
bez szyfrowania | 0,33 | 17% | ||
Podsumowanie testów
Jak to dobrze widać po wynikach (i wykresach), do pewnej odległości spadek przepustowości był praktycznie nieodczuwalny. Jednak w naszym punkcie testowym numer 5 okazało się, że przeszkody (głównie ściany) stanowią zbyt dużą zaporę dla naszych fal radiowych. O ile karta DWL-G520 oraz adapter WUSB11 utrzymywały w miarę dobre połączenie (bardzo słabe, ale jednak) to karta DWL-520 nie nadawała się praktycznie do pracy. Połączenie trwało zazwyczaj od kilku do kilkunastu sekund, a następnie na kolejnych kilka sekund zrywało. Porównując wyniki jakie uzyskały poszczególne zestawy, można dojść do kilku wniosków:
- Standard 802.11g sprawdza się przy najbliższych odległościach i jest znacznie bardziej czuły na przeszkody;
- Szyfrowanie WEP nie ma praktycznie żadnego wpływu na spadek przepustowości (jest realizowane sprzętowo);
- W przypadku gdy posiadamy zintegrowaną kartę sieciową i dołączymy kartę bezprzewodową, należy sprawdzić czy między nimi nie występują konflikty. W naszym przypadku raz oba urządzenia miały przydzielone to samo przerwanie (IRQ) co było powodem nieprawidłowej pracy. Wyłączenie w BIOS-ie nie wykorzystywanych portów COM (IRQ 3 i 4), nasze karty uzyskały różne przerwania i nastąpił między nimi "rozejm";
- Wszystkie wyżej wymienione karty i punkty dostępowe współpracowały ze sobą bez najmniejszych problemów;
- Analizując statystyki dostępne w oprogramowaniu AP, można zauważyć, iż jeśli jakość połączenia nie spada poniżej 80% to porzucone pakiety praktycznie nie występują.
Obaj producenci na płytce CD dołączają wyłącznie sterowniki dla systemu spod znaku MS. Posiadaczy innego sytemu aniżeli Windows czeka trochę szukania z wykorzystaniem "googli";) Pomocne mogą być poniższe linki:
* www.linux-wlan.org/docs/wlan_adapters.html
* www.linuxdevcenter.com/pub/a/linux/2002/04/11/enterprise.html
* prism2.unixguru.raleigh.nc.us/v21-rh9-index.html
* freshmeat.net/search/?q=wlan§ion=projects
