Corsair Graphite 600T Silver – wygląd zewnętrzny

Ostatnia konstrukcja również została zapakowana w szare pudło z podstawowym opisem specyfikacji. Na jej wyposażenie składa się dodatkowy panel z perforowanej blachy, dwa proste kluczyki do zamykania bocznego panelu, komplet śrubek montażowych, kilka opasek zaciskowych oraz instrukcja (tradycyjnie bez tłumaczenia na nasz język).

Corsair Graphite 600T Silver wygląda najefektowniej spośród przetestowanych dzisiaj obudów. Jej szkielet wykonano ze stali o grubości 0,9 mm, który następnie obudowano srebrnym plastikiem – całość zatem prezentuje się naprawdę interesująco.

Przedni panel wykonano z perforowanej blachy i podzielono na dwie części. U góry znalazły się cztery zewnętrzne zatoki 5,25 cala, a na dole osłona z drobnym filtrem przeciwkurzowym – jej demontaż odbywa się przez naciśnięcie górnej części.

Na górnej ściance oddano do dyspozycji rozbudowany panel I/O, na który składają się przyciski do włączania/restartowania komputera (pierwszy z nich jest podświetlany na biało), dwa złącza audio, cztery porty USB 2.0, jeden port USB 3.0, złącze IEEE1394 (FireWire) oraz regulator prędkości obrotowej dla czterech wentylatorów. Zamiast już trochę przestarzałego IEEE1394 przydałoby się jednak zastosować drugi port USB 3.0 – z pewnością byłby on częściej wykorzystywany.

Trochę dalej zamontowano sporą osłonę topu z perforowanej blachy – ją też zdejmuje się poprzez naciśnięcie tylnej części. Niestety producent nie wyposażył jej w filtr przeciwkurzowy. Pod nią zamontowano grill górnego wentylatora oraz prosty zamek do zamknięcia bocznego panelu.

Obydwa panele boczne wykonano z odpowiednio wyprofilowanej blachy, a do ich mocowana służy coś w rodzaju mechanicznych zatrzasków – z pewnością jest to wygodniejsze rozwiązanie od tradycyjnych (szybko)śrubek. Lewą ściankę dodatkowo wzbogacono o przezroczyste okno, przez które bez problemu widać chłodzenie procesora i karty rozszerzeń. W zestawie dodawany jest również zamienny panel z siatki mesh. Element ten powinien zainteresować osoby chcące zwiększyć wydajność chłodzenia, bowiem można na nim zainstalować aż cztery dodatkowe wentylatory 120 mm.

​

Tylną ściankę podzielono na trzy części. U góry znalazł się otwór na zaślepkę panelu I/O płyty głównej oraz kratka na wentylator, niżej osiem zaślepek dla kart rozszerzeń (w tym jedna z możliwością przewleczenia przewodu – na przykład USB 3.0 z przedniego panelu) i dwa gumowe przepusty do wyprowadzenia elementów chłodzenia cieczą, a na samym dole otwór na zasilacz.

​Cała „skrzynka” spoczywa na dwóch plastikowych podestach, do których przymocowano cztery duże nóżki. Projektanci nie zapomnieli również o filtrze przeciwkurzowym dla zasilacza. Do jego demontażu wymagane jest jednak lekkie uniesienie całego komputera oraz mocne szarpnięcie za wystający element.