NASA pracuje nad hibernacją w kosmosie... przyglądając się śpiącym susłom

Kto płaci za badanie arktycznych wiewiórek?

Doktor Drew jest wykładowcą chemii i biochemii na Uniwersity of Alaska w Fairbanks. Wraz ze swoim zespołem otrzymała ona grant od NASA na kontynuowanie badań dotyczących hibernacji. Jest to tylko jedna z wielu inicjatyw dofinansowanych przez Alaska Space Grant, dzięki którym ponad 200 studentów i wykładowców ma możliwość kontynuowania badań w takich dziedzinach jak kodowanie, systemy autonomiczne, czujniki swobodnych elektronów czy badania lodowców.

Wnioski wyciągnięte z badania hibernujących arktycznych susłów stanowią dla naukowców wzór do zrozumienia, jak może funkcjonować ludzkie ciało w takich warunkach. Zwierzęta te są wyjątkowe, ponieważ hibernują przez osiem do dziewięciu miesięcy w roku, spowalniając swój metabolizm tak bardzo, że temperatura ich ciał może spaść poniżej zera bez odczuwania typowych skutków ubocznych, takich jak odmrożenia, atrofia mięśni lub utrata gęstości kości. 

Hibernujący suseł arktyczny. Wygląda na zadowolonego. Źródło: University of Alaska

Astronauci będą spać jak susły?

Badania mogą być niezwykle przydatne dla naukowców planujących w przyszłości dalekie misje, w których astronautów wesprze ekstremalna hibernacja medyczna. Koncepcja snu podczas podróży kosmicznej jest bardzo poważnie traktowana przez NASA, gdyż załoga jest wówczas chroniona zarówno przed nadmiernym stresem spowodowanym podróżą, jak i promieniowaniem jonizującym oraz innymi szkodliwymi wpływami. Może też zapobiegać utracie masy mięśniowej i kostnej u hibernujących w nieważkości astronautów.

Doktor Drew bada również możliwości wywoływania hibernacji i jej wpływu na pacjentów objętych krytyczną opieką. Przykładowo pacjenci, którzy przeszli zawał lub udar mogliby zostać zahibernowani na czas transportu do szpitala, co mogłoby znacznie poprawić wyniki ich późniejszego leczenia. 

Źródło: NASA