TP-Link Archer C5400 – czyli jak TP-Link radzi sobie z AC Wave 2

W styczniu 2018 roku minie 4 lata od momentu zatwierdzenia standardu 802.11ac. Wydawać by się mogło, że jego poprzednik - 802.11bgn w zupełności wystarczy, by zaspokoić apetyt użytkowników na łącza bezprzewodowe sieci WiFi. Tak się jednak nie stało. Rewizja 802.11ac doczekała się rozszerzonej wersji, w której znacząco podniesiono nie tylko szybkość przesyłania danych, ale przede wszystkim wydajność połączeń. Router TP-Link Archer C5400, to odpowiedź TP-Linka na wymogi standardu 802.11ac Wave2. Czy urządzenie sprawdzi się w praktyce?

TP-Link Archer C5400 - krok w dobrym kierunku

Dlaczego akurat 802.11ac Wave2 a nie w dalszym ciągu 802.11bgn czy 802.11ac? Przecież jedno i drugie to transmisja danych w sieciach bezprzewodowych. Odpowiedź jest bardzo złożona. Jej jednym z głównych czynników jest szybkość transmisji danych. To ona zdecydowała, że standard 802.11n; choć w dalszym ciągu popularny; przestał być wystarczający. I mowa tu nie tylko o sieciach domowych ale także korporacyjnych i rozległych sieciach WLAN.

Liczba urządzeń wykorzystujących sieć bezprzewodową stale rośnie. W 2008 roku (czyli na rok przed zatwierdzeniem standardu 802.11n) globalna sprzedaż urządzeń WiFi wynosiła około 500 milionów. W 2012 roku przekroczyła już miliard. W tym roku prognozy przewidują sprzedaż w okolicy 3 miliardów.

Na rynku urządzeń WiFi obserwuje się jeszcze jeden trend. Tym razem spadkowy. Bez obaw. WiFi ma się dobrze. Mowa tu o stosunku urządzeń ze starszym standardem do nowszych. W 2007 roku ponad 76% urządzeń wyposażone było w rozwiązania standardu 802.11g. Urządzenia 802.11b to kilka procent. Nowy standard 802.11n zajmował około 10%. W 2010 roku dało się zauważyć całkowity zanik sprzedaży urządzeń w standardzie 802.11b i stały spadek 802.11g do poziomu 55%. W 2013 roku urządzenia 802.11g to już zaledwie 7%. A pozostałe to 802.11n.

Od 2014 roku widać również wyraźny spadek sprzedaży urządzeń w standardzie 802.11n do poziomu 500 milionów. Za to zainteresowanie rozwiązaniami 802.11ac dynamicznie rośnie. Z wartości 750 milionów w 2013 roku do poziomu ponad 2,2 miliarda w 2016 roku.

Tak duża liczba urządzeń w sieciach LAN i WAN sprawia, że użytkownicy sięgają po coraz nowsze i szybsze technologie przesyłania danych. I to nie tylko ze względu na szybkość, ale również na stale rosnący apetyt urządzeń na transmisji danych. Komputer w domu ma niemal każdy, to samo z urządzeniami mobilnymi. A tych już nie jest 1-2 sztuki. Do tego dochodzą urządzenia multimedialne (TV, konsole, głośniki) a także coraz więcej urządzeń IoT.

Kilkanaście urządzeń oraz stały dostęp do internetu, technologie chmurowe, media społecznościowe, strumieniowanie muzyki i wideo sprawia, że w błyskawiczny sposób można wysycić całe pasmo dostępowe sieci WiFi 802.11n. A przypominajmy, że podstawowe urządzenia komunikują się tu z maksymalną szybkością do 450 Mb/s (w wyjątkowych przypadkach do 1000 Mb/s). Zaledwie 450 Mb/s, czasami jest znacznie wolniejsze niż szybkość łącza internetowego użytkowników sieci światłowodowych czy telewizji kablowych.

Tu odpowiedź producentów na pęd związany z szybkością transmisji. Standard 802.11ac i szybkości do 1300 Mb/s to tylko początek. Pora na przyspieszenie – blisko dwukrotne do wartości 2167 Mb/s. Dlatego powstała rewizja standardu 802.11ac Wave2. I TP-Link Archer C5400.

Jeśli mówimy o 802.11ac Wave2 nie powinniśmy mieć na myśli nowego standardu 802.11ac. Wave2 to po prostu pewna konwencja nazewnicza technologii, której nie da się wprowadzić od razu. Z resztą uważni obserwatorzy rynku urządzeń bezprzewodowych mogą to zaobserwować na przykładzie urządzeń 802.11n. Początkowo były to urządzenia pracujące z szybkością 150 Mb/s (powszechnie nazywane Lite), potem 300 Mb/s, kolejno 450, 600, 800 i 1000 Mb/s. Nazwa standardu się nie zmieniła. Producenci dodając "Wave2" chcą podkreślić, że to rozwiązania nowe, wykorzystujące pewne dodatkowe elementy:

• MU-MIMO – niezależna transmisja do 3-4 klientów jednocześnie bez opóźnień. I Tu kilka uwag: klient także musi wspierać MU-MIMO (urządzenie klasy co najmniej 3x3). MU-MIMO nie zwiększa zasięgu sieci WiFi. Technologia działa tylko w kierunku pobieranie danych By wykorzystać w pełni MU-MIMO powinniśmy mieć co najmniej 2 urządzenia tej klasy
• Szersze kanały pozwalające na osiągnięcie szybszych prędkości przesyłania danych (80-160 MHz)
• Modulacja QAM-256 (choć obecna już w pierwszym etapie 802.11ac)
• Więcej strumieni przestrzennych – 4 zamiast 3 (jak to ma miejsce w 802.11ac Wave1)

Warto jednak pamiętać, że urządzenia dostępowe wyposażone w nową rewizję Wave2 to nie wszystko. Do prawidłowej pracy niezbędne będą także urządzenia klienckie wspierające wymienione wyżej elementy. Tych na szczęście jest coraz więcej. I są to zarówno karty sieciowe dla komputerów PC jak i urządzenia dla technologii mobilnych (np. notebooków), np.  adapter Intel Wireless-AC 9560 czy wolniejszy model Intel Wireless-AC 8265.

Szybszy TP-Link Archer C5400 - recenzja

Powróćmy ze świata rozważań teoretycznych do praktyki i TP-Link Archera C5400. Z jakim urządzeniem mamy do czynienia?

To router klasy AC5400 cechujący się następującymi parametrami:

• 3 układy radiowe – 1 x 2,4 GHz oraz 2 x 5 GHz
• NitroQAM (szybkość w paśmie 2,4 GHz do 1000 Mb/s)
• Układy 5 GHz pracujące z szybkością do 2167 Mb/s
• Smart Connect
• Dwurdzeniowy procesor 1,4 GHz
• 4-portowy gigabitowy przełącznik LAN z obsługą 802.3ad
• 1 port gigabitowy WAN
• 2 porty USB (W tym jeden USB 3.0)

W trakcie testów mieliśmy okazję pracować z urządzeniem w drugiej wersji sprzętowej, która w stosunku do „jedynki” posiada kilka dodatków, to m.in. obsługa LACP, tryb pracy jako punkt dostępowy, pakiet HomeCare rozbudowany o antywirusa. Tu ważna uwaga – różnica w wyglądzie urządzeń wersji pierwszej i drugiej sprowadza się do nowego logo. Dodatkowo producent zmienił wygląd pudełka. Zdjęcie nowego opakowania prezentujemy poniżej.

Szybszy C5400 to znaczy jaki? Wspomnieliśmy już o szybkości przesyłania danych. W przypadku sieci 2,4 GHz do 1000 Mb/s za co odpowiada procesor pomocniczy Broadcom BCM4366. Dwa dodatkowe układy BCM4366 odpowiadają za transmisję danych z szybkością 2167 Mb/s w paśmie 5 GHz. Tak wysokie prędkości, to nie tylko zasługa wydajnych układów radiowych, ale także NitroQAM czyli implementacji modulacji 1024-QAM. Całość określana jest przez Broadcoma mianem Tri-band XStream. Platforma jest dobrze znana fanom TP-Linka, w nieco okrojonej formie (sieć 2,4 GHz oraz pojedyncze radio 5 GHz) została zaimplementowana w Archerze C3200.

Router pracuje pod kontrolą SoC Broadcom BCM4709C0 z dwurdzeniowym procesorem o taktowaniu 1,4 GHz, do tego 256 MB pamięci flash i 512 MB RAM. SoC Broadcom ma na swoim pokładzie również Asus RT-AC5300 czy D-Link DIR-895L. Z kolei układ sieci WiFi BCM4366 to jednostka obecna w routerach Asusa (RT-AC88U, RT-AC3100), D-Linku DIR-859L, Linksysie EA9400 v1 czy Netgearze R8300. Znajdziemy go także w kartach sieciowych m.in. wykorzystywanej przez nas do testów Asus PCE-AC88.

Strukturę funkcjonalną platformy Tri-band XStream przedstawia poniższy schemat ideowy.

Wygląd zewnętrzny C5400 to dość ciekawa historia. Przede wszystkim router w porównaniu z poprzednimi modelami TP-Linka jest zupełnie inny. Daleko mu do poprzedników: Archera C9 czy C8. Nie znajdziemy tu również innowacji znanych z Touch P5 – czyli ekranu dotykowego. Bliżej mu stylistyką do Archera C2300.

Laureat iF Design Award 2017, to bardzo ciekawe urządzenie pod względem konstrukcji zewnętrznej. Producent zdecydował się na kształt prostopadłościanu ze ściętymi rogami. Router jest dość duży – choć  wielkością nie odbiega znacząco od nowoczesnych konstrukcji 802.11ac – 23 cm szerokości i głębokości i ponad 4 cm wysokości (bez anten).

Czarne półmatowe tworzywo w górnej części posiada liczne trójkątne otwory ułatwiające cyrkulację powietrza. W geometryczny trójkątny wzór TP-Link sprytnie wpasował 8 składanych anten. Skąd znamy ten wygląd? Daleko nie trzeba szukać – Archer C3200 i router obsługujący standard 802.11ad – Talon AD7200. W przypadku pierwszego różnica tkwi tylko w liczbie anten (jest ich 6). Talona ciężko będzie odróżnić od AC5400. Poniżej grafika porównująca oba modele.

Przednia ścianka routera zawiera niebieskie wskaźniki LED informujące o stanie pracy urządzenia. Po prawej stronie  zadziejmy dodatkowo przycisk WPS, przycisk włączania/wyłączania sieci WiFi oraz przycisk wyłączenia podświetlenia wskaźników.

Tył to klasyczny układ interfejsów jakie znamy z większości rozwiązań SOHO:

• gniazdo i wyłącznik zasilania,
• przycisk resetu,
• port USB 2.0,
• port USB 3.0,
• gigabitowy port WAN,
• czteroportowy przełącznik LAN.

Poniżej prezentujemy pełniejszą specyfikację urządzenia

TP-Link Archer C5400 - specyfikajca

Pora przyjrzeć się bliżej możliwościom C5400 - już na kolejnych stronach!