Jak już wcześniej wspomnieliśmy DiskStation Manager to bardzo innowacyjne podejście do wyglądu i konfiguracji GUI systemów NAS. Jest to jeden z niewielu systemów, które oferują bardzo intuicyjny panel zarządzania ustawieniami oparty nie tylko na konfigurowalnym GUI, ale także zapewnia możliwość otwierania wielu okien jednocześnie i przełączania się między nimi. Tego typu funkcjonalności nie uświadczymy w systemach QNAP.
Pierwszą rzeczą, jaką warto wykonać w przypadku instalacji firmware z płyty, jest aktualizacja oprogramowania ze strony producenta. To prosty proces zajmujący kilkanaście minut. W tym celu klikamy na pulpicie (tak będziemy nazywać główny ekran zarządzający WWW Synology) na ikonę Panel Sterowania, a następnie Akutalizajcja DSM. Pojawi się kreator, który w przypadku podłączonego NAS-a do internetu sprawdzi dostępność aktualizacji i przeprowadzi nas przez cały proces.
Przygotowanie wolumenów dyskowych
Mając już skonfigurowany i zaktualizowany system NAS przyszła pora na stworzenie wolumenów dyskowych z zamontowanych dysków twardych. Wybór wolumenu i sposobu podziału na poszczególne powierzchnie jest zależny od naszych potrzeb. Jeśli chcemy mieć dużą powierzchnię na dane, ale bez stosowania ochrony, możemy wybrać tryb JBOD, pojedynczy wolumen lub RAID 0. Z kolei ochronę dysków, jednak kosztem zmniejszenia powierzchni dyskowej, zapewni nam RAID 1 oraz SHR (Synology Hybrid RAID). W zależności od wykorzystanych dysków twardych pojemność uzyskanego wolumenu lub wolumenów będzie różna. Dlatego przed konfiguracją warto zerknąć na stronę Synology i zapoznać się z dostępnymi informacjami.
Intuicyjny kalkulator pozwoli dopasować i ocenić typ konfiguracji dyskowej. Szczególnie warto bliżej przyjrzeć się Synology Hybrid RAID, który dzięki dość prostej, a jednocześnie innowacyjnej technologii, pozwala zmaksymalizować powierzchnię dostępną na dane. SHR swoją siłę pokazuje w przypadku rozwiązań trzy- i więcej dyskowych oraz zastosowaniu dysków twardych o różnych pojemnościach, gdzie pozostałą część niewymaganą do stworzenia klasycznego RAID-u SHR wykorzysta jako zabezpieczoną powierzchnię na dane kolejnego wolumenu. Oczywiście stosowanie SHR w przypadku dwudyskowego rozwiązania pozwala na zabezpieczenie przed uszkodzeniem tylko jednego dysku twardego. Stosowanie rozwiązań cztero- i więcej dyskowych zwiększa odporność na awarie, która może objąć nawet 2 dyski twarde. Polecamy przeanalizować i poeksperymentować z różnymi ustawieniami RAID w kalkulatorze na stronie Synology. Pozwala to nie tylko na dokładne sprawdzenie ustawień "na sucho", ale także zrozumieć zasadę działania poszczególnych modeli RAID oraz SHR.
W naszym teście będziemy wykorzystywać konfigurację Grupy dysków (jeden dysk 3 TB oraz jeden 500 GB) ze skonfigurowanymi kilkoma wolumenami w każdej z grup. Z kolei testy wydajności przeprowadzimy na wszystkich możliwych ustawieniach konfiguracji dyskowych (RAID, single volume, JOBD, SHR)
Tworzymy zatem przykładowy wolumen SHR, wchodząc do menu głównego DSM i wybierając opcję Zarządzanie przechowywaniem.
Następnie wchodzimy w zakładkę Wolumen, w której do wyboru będziemy mieli dwie opcje konfiguracji: Szybką oraz Niestandardową.
Metoda Szybka utworzy z dostępnych dysków wolumen SHR z dwóch dostępnych dysków twardych.
Dodatkowo podczas tworzenia wolumenu mamy możliwość sprawdzenia dysków twardych pod kątem poprawności ich funkcjonowania oraz wykrycia ewentualnych błędów.
W ostatnim kroku kreatora zostanie zaprezentowane podsumowanie wraz z informacjami o dostępnej powierzchni dyskowej, rodzaju wolumenu oraz jego ochronie. Kreator zostanie zamknięty i powrócimy do głównego okna Zarządzanie przechowywaniem, gdzie przedstawiony będzie proces kreowania wolumenu SHR.
W zakładce Grupa dysków możemy połączyć kilka dysków twardych, a dopiero w nich tworzyć wolumeny czy jednostki iSCIS LUN. Grupę dysków tworzymy podobnie jak Wolumeny - przy pomocy kreatora. W pierwszym kroku wskazujemy, które dyski będą przynależeć do grupy oraz jaki rodzaj macierzy będziemy tworzyć. Pytanie o sprawdzanie dysku i podsumowanie kończą pracę kreatora.
Utworzone grupy dysków prezentują się tak, jak na poniższym ekranie. Oczywiście w przypadku dwudyskowego DS212 mamy nieco ograniczone pole do popisu. Możemy stworzyć maksymalnie do 2 grupy dysków, w których będziemy tworzyć wolumeny dyskowe.
Po utworzeniu grup dysków możemy przejść do zakładki Wolumen i utworzyć w dostępnych grupach wydzielone wolumeny dyskowe. Wchodzimy zatem w zakładkę Wolumen i klikamy przycisk Utwórz. Pojawi się kreator, w którym do dyspozycji mamy opcję Niestandardowej metody tworzenia RAID. Następnie wybieramy opcję Wiele wolumenów w macierzy RAID.
W kolejnym kroku wybieramy Grupę dysków, którą wcześniej utworzyliśmy. W przypadku DS212 mieliśmy do wyboru tylko możliwość utworzenia jednej lub dwóch grup. By nieco rozjaśnić mechanizm utworzyliśmy dwie grupy z dwóch dysków. Gdyby dysków było więcej, np. 4, moglibyśmy utworzyć z dwóch z nich jedną grupę o typie np. RAID 1, oraz drugą grupę o typie SHR. W DS212 ograniczymy się do wyboru konkretnej grupy oraz przydzielenia pojemności dyskowej dla tworzonego wolumenu.
Po zatwierdzeniu wszystkich ustawień rozpocznie się właściwy proces kreowania wolumenu.
Po zakończeniu procesu nowo utworzony wolumen będzie dostępny w zakładce Wolumen, a jego przydział widoczny w Grupie dysków.
Dużą zaletą stosowania tego typu rozwiązania szczególnie w przypadku wielodyskowej grupy dysków jest możliwość dowolnego sterowania wielkością każdego istniejącego wolumenu. Możemy dowolnie zmieniać jego wielkość w ramach dostępnej pojemności grupy.
Jeszcze jedną zaletą stosowania grupy dysków jest możliwość wymiany dysków na większe np. w celu rozszerzenia pojemności dyskowej grupy. Taką operację możemy wykonać nawet przy pracującym systemie Synology. Po włożeniu nowego dysku wystarczy naprawić grupę dysków.
Oprócz tworzenia macierzy, Synology Hybird RAID DS212 umożliwia utworzenie kilku rodzajów konfiguracji dyskowych:
- Pojedynczy wolumen - każdy z zamontowanych dysków może być widoczny jako osobna przestrzeń na dane. W takiej konfiguracji żaden z dysków nie jest chroniony przed awarią - o ile nie jest tworzona kopia zapasowa np. na nośnik zewnętrzny podłączony do portu USB. Jeśli jeden z dysków ulegnie awarii, zgromadzone na nim dane zostaną utracone.
- JBOD - podłączone dyski twarde zostają połączone w jedną powierzchnię na dane, a dane zapisywane są sekwencyjne na każdym z dysków. W takiej konfiguracji dysponujemy jedną dużą powierzchnią na dane, która nie jest odporna na awarie. Uszkodzenie jednego z dysków powoduje utratę wszystkich danych nawet w przypadku gdy drugi dysk twardy jest sprawny.
- RAID 0 - utworzona w ten sposób macierz cechuje się szybkim zapisem. Podobnie jak JBOD, w RAID 0 powierzchnia dysków twardych zostaje połączona w jedną całość. Różnica polega jednak na zagospodarowaniu powierzchni, która zależna jest od pojemności najmniejszego z dysków. Jeśli mamy 2 dyski - jeden o pojemności 100 a drugi o pojemności 250 GB, to powstały RAID 0 będzie równy 200 GB (liczba dysków pomnożona przez pojemność najmniejszego z nich).
- RAID 1 - w tym trybie dane z jednego z dysków są replikowane na drugi dysk twardy. W takiej konfiguracji system ma zwiększoną odporność na awarie. Uszkodzenie jednego z dysków nie powoduje utraty danych. Wadą rozwiązania jest utrata powierzchni dyskowej. Pojemność dyskowa RAID 1 uzyskana z dwóch dysków 100 i 250 GB będzie wynosić 100 GB.
