Sercem konsoli jest procesor Cell. To dość ciekawy chip, rozwijany wspólnie od kilku lat przez Sony, Toshibę i IBM-a. Składa się on z rdzenia PowerPC i siedmiu synergistycznych elementów przetwarzania (SPR). Te ostatnie to 128-bitowe jednostki SIMD (zbliżone do stosowanego przez Intela i AMD SSE), wyposażone w zintegrowane kontrolery pamięci. Jednostki te pozwalają na wyjątkowo wydajne wykonywanie operacji zmiennoprzecinkowych dzięki temu, że są w stanie wykonywać operacje na wielu wartościach jednocześnie - w znacznie większym stopniu, niż zwykłe procesory. Z siedmiu SPE występujących w procesorze Cell, jeden jest niedostępny dla gier i na stałe zarezerwowany na potrzeby systemu operacyjnego.
W praktyce, w obliczeniach zmiennoprzecinkowych (przydatnych między innymi do generowania grafiki 3D) Cell jest znacznie szybszy niż procesory desktopowe, natomiast wyraźnie gorzej radzi sobie z operacjami stałoprzecinkowymi.
Oprogramowanie Folding@Home w akcji
Warto też wspomnieć, iż z powodu niezłej mocy obliczeniowej Cella (a również po to, żeby rozreklamować swój system, przy okazji pomagając ludzkości), Sony dodaje do konsoli oprogramowanie Folding@Home. No, może nie do końca dodaje - po wybraniu odpowiedniej opcji w menu czeka nas jeszcze ściągnie 50 MB danych z Internetu, ale dobre i to. Folding@Home pozwala na wykorzystanie procesora Cell do analizy struktur protein, co może w przyszłości umożliwić tworzenie superwytrzymałych materiałów, a także pomóc w walce z wieloma chorobami.
PS3 wyposażona jest w łącznie 512 MB pamięci. Składa się na to 256 MB 128-bitowej GDDR3 taktowanej zegarem 1.3 GHz - na potrzeby procesora graficznego oraz 256 MB systemowej pamięci Rambus XDR (Rambus wiecznie żywy?), taktowanej 3.2 GHz.
Za generowanie grafiki odpowiada chip graficzny przygotowany przez NVIDIĘ. To Reality Synthesizer (RSX), oparty na G70, taktowany zegarem 550 MHz i mający bezpośrednio do swojej dyspozycji 256 MB pamięci GDDR3 (jej przepustowość dochodzi do 20 GB/selundę). RSX jest też w stanie wykorzystać 256 MB pamięci XDR, do której może odwoływać się za pośrednictwem procesora głównego.
Gdyby chcieć na przekór różnicom w architekturach porównać rozwiązanie graficzne w PlayStation 3 do jakiejś pecetowej karty graficznej, wypadałoby stwierdzić, że jego wydajność jest zbliżona do GeForce 7900 GTX, działającego w komputerze z szybkim procesorem, który nie ogranicza jego wydajności.
W przeciwieństwie do układu ATI R500 w XBOX360, G70 jest nieco wolniejszy i mniej zaawansowany. Nie dysponuje architekturą zunifikowanych shaderów. W G70 mamy 8 jednostek ROP (podobnie, jak w R500), 24 jednostki Pixel Shaders i 8 Vertex Shaders. R500 dysponuje z kolei 48 zunifikowanymi jednostkami cieniowania.
Układ graficzny w XBOX 360 ma do swojej dyspozycji trochę szybszą pamięć (1.4 GHz GDDR3 vs 1.3 GHz GDDR3), dysponuje również 10 MB pamięci EDRAM, pozwalającej na antyaliasing bez utraty wydajności, czego brakuje PS3. Mimo to, w niektórych operacjach graficznych szybszy będzie R500, w innych RSX. Na pewno jednak jeśli chodzi o anty-aliasing, górą jest XBOX 360. Widać to zresztą w grach - na konsoli Microsoftu każdy tytuł wykorzystuje tę technologię, na PS3 tylko nieliczne (choć być może w przyszłości sytuacja ta zacznie się poprawiać).
Nietrudno odnieść wrażenie, że w tak potężny procesor jak Cell trochę się marnuje w towarzystwie tak "przeciętnego" jak na dzisiejsze standardy chipu graficznego G70. Z drugiej strony, Cell może do pewnego stopnia wspomagać wydajność grafiki, na konsoli można też wykorzystywać też różne sztuczki niedostępne na PC. Dzięki temu, a także dzięki coraz lepszej optymalizacji, nowe tytuły gier na PS3 powinny wyglądać coraz lepiej.
Za odczyt danych w konsoli Sony odpowiada napęd optyczny Blu-Ray. Jest on w stanie czytać płyty CD, DVD i BR, zarówno te tłoczone, jak i nagrywane w domowych nagrywarkach. Czytnik działa cicho i przyjemnie, czasami tylko zdarza mu się lekko "chrupnąć" - mamy jednak wrażenie, że nie jest to związane z problemami z odczytem, lecz ze specyfiką jego działania. Wszystkie gry na Playtation 3 wydawane są na płytach Blu-Ray, a to oznacza aż 25 GB miejsca na dane.
Jak już wspominaliśmy wcześniej, konsola po dłuższej pracy potrafi się nagrzać. Jeśli jednak nie będziemy na złość zasłaniali jej otworów wentylacyjnych, nie będzie to wiązało się z żadnymi innymi problemami. Podczas dwumiesięcznych testów PlayStation 3 nie zawiesiła się nam ani razu, może z wyjątkiem dwóch sytuacji, kiedy byliśmy wyjątkowo wredni. Za pierwszym razem po podłączeniu starego modelu kamery internetowej USB (chcieliśmy sprawdzić, czy zadziała - niestety nic z tego). Drugi raz po otwarciu w oddzielnych zakładkach przeglądarki internetowej kilku stron WWW bogatych w animacje flash.
