MSI Megabook M510C

Znudziła się Wam czarno-szara kolorystyka w laptopach? Jeśli tak, to Megabook M510C firmy MSI powinien przypaść Wam do gustu. Biała zewnętrzna część obudowy i delikatnie posrebrzane wnętrze z czarnymi akcentami dobrze tu do siebie pasują.

Parametry techniczne są również niczego sobie. Energooszczędny procesor Pentium M, wydajny podsystem graficzny Mobility Radeon 9700, nagrywarka DVD... Zapowiada się interesująco.

Obudowa

MSI Megabook M510C pod względem rozmiarów wypada zupełnie dobrze. W porównaniu do konkurencyjnych notebooków z 15-calowym ekranem, urządzenie należy raczej do grupy tych mniejszych. Z ciężarem również nie jest źle - 2,9 kg to wynik co prawda minimalnie większy od przeciętnej, ale laptop z nawiązką nadrabia to świetną baterią - więcej dowiecie się o niej w dalszej części recenzji.

Jeśli chodzi o obudowę, to trzeba przyznać, że jest niezła, ale do solidnej trochę jej brakuje. Nie jest szczególnie twarda, przez co należy uważać, żeby jej nie porysować. Tym bardziej, że w wielu miejscach zastosowano gładki, błyszczący plastik (prawie cała powierzchnia górnej klapy oraz czarny fragment nad klawiaturą). Do plastku nic nie mamy, irytowało nas natomiast skrzypienie podczas otwierania i zamykania klapy notebooka.

Gniazda, w które wyposażono Megabooka znajdują się przede wszystkim z tyłu i zostały wyraźnie oznaczone. Są to: słuchawki, mikrofon, RJ11, RJ45, Firewire-Mini, 2xUSB, port drukarki, wyjścia VGA i S-Video oraz gniazdo zasilacza. Na prawym boku znalazło się miejsce na jeszcze jeden port USB, natomiast z lewej strony w sąsiedztwie nagrywarki DVD umieszczono gniazdo PC-Card i czytnik kart flash (zgodny ze standardami Secure Digital, MultiMedia Card, Memory Stick oraz Compact Flash).

Klawiatura i Touchpad

Klawiatura nie jest zła. Ma standardowy, notebookowy układ, a klawisze działają w niej całkiem miękko i pewnie. Z jednym wyjątkiem - spacja została trochę nierówno wyważona, na wskutek czego zdarza się, że jej wciśnięcie nie zostaje zarejestrowane. Można jednak nauczyć się tak z niej korzystać, aby nie stanowiło to większego problemu.

Zastosowanie klawisza Fn pozwala na emulację całego bloku numerycznego. Można też przełączyć ekrany, zmienić jasność matrycy, wyregulować głośność, czy wprowadzić komputer w stan uśpienia.

Wbudowany touchpad wygląda oryginalnie, ale jest średnio użyteczny. Charakteryzuje się gładką powierzchnią, co jest niewątpliwą zaletą, ale co z tego, skoro reaguje z opóźnieniem, a na dodatek ma problemy z precyzją i nie zawsze poprawnie rejestruje ruchy przesuwającego się po nim palca. Dwa znajdujące się pod touchpadem przyciski są w wygodne, ale stawiają nieco zbyt duży opór przy wciskaniu. Ogólnie więc z zastosowanego w notebooku urządzenia wskazującego da się przy pewnej dozie poświęcenia korzystać, ale lepiej po prostu podłączyć zewnętrzną myszkę.

Dodatkowe przyciski i diody informacyjne

Z włączaniem notebooka nie powinno być żadnych problemów - przycisk Power jest duży i umieszczony w dobrze widocznym miejscu. Trzeba tylko wcisnąć go pod odpowiednim kątem, bo w innym wypadku może nie zadziałać. Po uruchomieniu komputera wokół włącznika zapala się niebieski pierścień - wygląda to bardzo ciekawie.

Obok przycisku Power znajdują się jeszcze cztery dodatkowe. Od lewej: E-Mail, WWW, WiFi oraz QuickLaunch.

Jeżeli chodzi o diody informacyjne - są one dobrze widoczne i występują w dwóch miejscach. Po prawej stronie nad klawiaturą (kontrolki Scroll Lock, Num Lock, Caps Lock i HDD) oraz w dolnej części obudowy, niedaleko strzałek kursorów (WiFi, Power, Battery). Ta ostatnia w trakcie pracy nie świeci wcale, chyba że komputer podłączony jest do zasilania sieciowego (wówczas jarzy się na zielono) lub gdy akumulator jest bliski rozładowania (na czerwono).