Statyw
Prędzej czy później zauważymy konieczność doposażenia naszego fotograficznego kompletu w stabilną podporę, czyli statyw. Ten niemałych rozmiarów dodatek pozwala wykonywać nieporuszone zdjęcia przy niedostatecznej ilości światła, a nawet w zupełnym mroku. Oczywiście taka podpora niweluje jedynie drgania zamontowanego na niej aparatu, nie ustrzeże nas natomiast przed rozmazaniem ruchliwych obiektów w kadrze. Statyw niezbędny jest również wtedy, gdy chcemy wykonać serię zdjęć o identycznym kadrze, zdjęcia do panoramy, a także autoportret lub wspólne zdjęcie grupowe. Aparat mocujemy do statywu za pomocą znajdującego się zazwyczaj w dolnej części obudowy gwintu.
Na rynku mamy ogromną różnorodność podpór w bardzo zróżnicowanych cenach (od kilku do kilkuset złotych). Dla małych, lekkich kompaktów wystarczy tani statyw. W sprzedaży są również mini podpórki z elastycznymi nogami, które możemy umieścić w dowolnym miejscu, na przykład zawiesić na drzewie. Planując zakup statywu pod lustrzankę lub ciężki kompakt, powinniśmy pomyśleć o droższej i bardziej stabilnej podporze.
Przy wyborze statywu, oprócz oczywiście stabilności, powinniśmy wziąć również pod uwagę jego ergonomię i możliwości. Przede wszystkim wskazane jest, aby statyw miał regulowaną wysokość nóg oraz wysuwaną kolumnę.
W sprzedaży są również specjalne jednokolumnowe podpory, tzw. monopody, z których warto skorzystać, jeśli np. mamy mało miejsca na rozstawienie trójnoga, podłoże jest nierówne, albo musimy szybko zmieniać pozycję. Oczywiście monopod nie uchroni nas przed poruszeniem przy długim czasie naświetlania, ale na pewno sprawdzi się lepiej niż stabilizacja obrazu.
Torby, pokrowce i obudowy
Noszenie cyfrówki luzem zwykle jest niebezpieczne (można ją uszkodzić) i niewygodne. Dlatego warto sprawić sobie dodatkowe opakowanie dla naszego aparatu. Przyda się nie tylko podczas transportu, ale również do przechowywania sprzętu w domu.
Dla małych kompaktów idealnym rozwiązaniem jest niewielki pokrowiec z paskiem, na którym możemy zawiesić pakunek np. na szyi. W sprzedaży istnieją również saszetki na pasie. Dla większych cyfrówek najlepiej dokupić niedużą torebkę, którą przewiesimy przez ramię. Jeśli jesteśmy posiadaczami lustrzanki z kompletem obiektywów, najlepiej zaopatrzyć się w większą torbę z wygodnymi przegródkami na akcesoria.
Jeśli planujemy rowerowy wypad w plener, nie ma lepszej propozycji niż specjalny plecak. Doskonale sprawdzi się, gdy musimy być mobilni, a sprzęt dużo waży. Warto jednak zastanowić się nad modelem wykonanym z wodoodpornego materiału lub wyposażonym w specjalny przeciwdeszczowy pokrowiec – w końcu w plenerze w każdej chwili może nas złapać ulewa.
W tym miejscu przechodzimy do kolejnego tematu – woda. W sprzedaży jest kilka wodoodpornych modeli cyfrówek, jednak większość aparatów jest nieprzystosowana do kontaktu z wodą. Aby z nich korzystać również w słotne dni, najlepiej zaopatrzyć się w specjalne wodoszczelne pokrowce, wykonane z miękkiej folii PCV. Uchronią one aparat nie tylko przed wilgocią, ale również kurzem i pyłem. Są doskonałe np. na plażę. Co więcej, zwykle możemy w nich wykonać zanurzenie do określonej głębokości (np. 10 m) i fotografować pod wodą. Do wielu modeli cyfrówek możemy również dokupić specjalną wodoszczelną obudowę, wykonaną z twardego tworzywa, która wyposażona jest we własne przyciski sterujące, odpowiadające tym na obudowie aparatu. Tego typu obudowa zwykle pozwala na dużo większe zanurzenie (np. do 40 metrów). Niestety, jest tez bardzo droga – zwykle kosztuje tyle, co nowy aparat.
Pilot, wężyk spustowy
Pilot zdalnie wyzwalający migawkę oraz wężyk spustowy przydają się, gdy nie chcemy ręcznie wciskać spustu migawki, aby nie wywołać drgań w aparacie. Pilot sprawdzi się również świetnie przy wykonywaniu autoportretu. Natomiast wężyk jest doskonałym rozwiązaniem przy długim naświetlaniu kadru (w trybie BULB) – fotograf , zamiast trzymać przez kilkanaście i więcej sekund palec na wciśniętym spuście migawki (co oprócz powodowania drgań może być bardzo męczące), trzyma wciśnięty spust na wężyku, co jest znacznie bardziej wygodne. Oczywiście aparat musi umożliwiać podłączenie wężyka czy zastosowanie pilota.
GPS
Jak sama nazwa wskazuje jest to układ pozwalający rejestrować położenie aparatu i zapisywać te informacje w nagłówku EXIF. Wybór aparatów z wbudowanym modułem jest na razie bardzo skąpy (Nikon P6000 czy Samsung ST1000). Jeśli nasza lustrzanka ma złącze zdalne, to możemy za pomocą odpowiedniego kabla podłączyć układ GPS, na przykład Nikon GP-1 czy GeoPic II.
Inne i tańsze rozwiązanie to zakup zewnętrznego autonomicznego modułu GPS, na przykład Sony GPS-CS1 czy PENTAGRAM PathFinder Logger P 3106. Można też skorzystać z rejestratora w telefonie komórkowym wyposażonym w GPS. Położenia z pamięci rejestratora należy potem zsynchronizować za pomocą oprogramowania z EXIF zdjęć.
