Powoli wkraczamy do decydującej fazy pojedynku. Następne rundy rozstrzygną o zwycięstwie. Starcie czwarte jest ważne, bo to właśnie dobrze zaprojektowany interfejs użytkownika decyduje w dużej mierze o wygodzie obsługi, a dodatkowe oprogramowanie może poważnie zwiększyć funkcjonalność telefonu. Czym więc mogą się pochwalić smartphone'y HTC i Samsunga?
Zainstalowany system operacyjny to dobrze znany Windows Mobile Pro w wersji 6.5, którego cech nie będę tutaj opisywać. Skoncentruję się na autorskich nakładkach HTC i Samsunga, czyli Sense UI oraz Touch Wiz 2.0. Jednak nie sposób nie wspomnieć o perspektywach rozwoju - pojemnościowy ekran HD2 daje nadzieję na możliwość zainstalowania w przyszłości nowej wersji Windows Mobile 7.
| Trochę o nazwach: kwestia nazewnictwa autorskich interfejsów graficznych obu producentów jest dość niejasna. HTC w przeszłości stosował nazwę TouchFlo 3D, by porzucić ją na rzecz Sense UI. Obok tego pojawiła się jeszcze nazwa Manila, która jest obecnie stosowana przez HTC w stosunku do grafiki ekranowej, a Sense wydaje się pojęciem bardziej ogólnym, odnoszącym się do koncepcji obsługi urządzenia. Samsung stosuje nazwę Touch Wiz w odniesieniu do nakładki na system Windows, natomiast nazwa WidgetPlus odnosi się do systemu wtyczek ekranowych (widgetów) i koncepcji pulpitów ekranu głównego. Ponadto użytkownik może skorzystać z innej koncepcji ekranu Home, czyli świetnego Samsung Today. |
Przegląd zacznijmy od kilku zrzutów ekranowych, obrazujących stronę graficzną interfejsów HD2 i Omnii.
Ekran Home HTC HD2 jest znany i lubiany na całym świecie. Szybki dostęp do wielu często używanych funkcji, kontrola parametrów pracy urządzenia, możliwość umieszczenia własnych skrótów, a przede wszystkim łatwość konfiguracji i dostosowania do własnych preferencji czynią z Sense UI świetny interfejs użytkownika
Przesuwając ekrany w bok przechodzimy do najważniejszych modułów systemu, takich jak zakładka pogody, e-maile, wiadomości tekstowe, kalendarz, muzyka czy też prezentowane powyżej ekrany Internet i Album
Samsung w swoim Touch Wiz 2.0 zastosował nakładkę zwaną WidgetPlus – na trzech pulpitach użytkownik może oprócz skrótów do aplikacji umieszczać widgety będące czymś więcej, niż tylko ikonami skrótów. Widget umożliwia sterowanie przypisaną mu funkcją, np. odtwarzaczem muzyki. Prezentuje też pogodę lub pracujący dyktafon. Ładna, multimedialna kostka Samsunga wywoływana dedykowanym przyciskiem może też być wygodnym sposobem dostępu do wielu funkcji Omnii II.
Przykładowe zakładki ustawień HD2
Przykładowe zakładki ustawień Omnii II
O ile podstawowe ekrany Sense i WidgetPlus są zbliżone pod względem funkcjonalności, to rozwiązanie dostępu do licznych opcji systemowych i ustawień jest u Samsunga bardziej przejrzyste, łatwiejsze do opanowania. Nawigowanie po systemie jest tak rozwiązane, że nie sposób się zgubić, a po kilku chwilach zabawy użytkownik zapamiętuje najczęściej zmieniane opcje i szybko do nich dociera.
| Alternatywna nakładka: Nic nie stoi na przeszkodzie, aby zarówno w HD2, jak i w Omnii zainstalować alternatywną nakładkę na system operacyjny. Bardzo dobre opinie ma uniwersalna SPB Mobile Shell. Użytkownicy Omnii II mogą też zainstalować nakładkę Samsung Today pochodzącą z Omnii Pro, zawartej też w nowym ROM-ie JA5. Prosta, estetyczna i funkcjonalna nakładka ma jeszcze dodatkową zaletę – zajmuje o wiele mniej pamięci niż WidgetPlus. | |
 Samsung Today na Omnii II |  Ekran główny SPB Mobile Shel |
Wygląd Menu Start w HTC HD2 i Omnii II – estetyczne, wyraźnie opisane ikony ułożone w „plaster miodu” to znak rozpoznawczy WM 6.5
Dialery ekranowe obydwu producentów są w zasadzie do siebie podobne, łatwe w obsłudze, umożliwiające szybki dostęp do historii rozmów i książki telefonicznej
Klawiatury ekranowe HD2 – pionowa i pozioma
Klawiatury ekranowe Omnii II – pionowa i pozioma
Wydawałoby się, że większy o 0,6 cala ekran HD2 pozwoli na bezproblemowe pokonanie Omnii w dziedzinie wprowadzania tekstu – ale tak nie jest. Klawiatury ekranowe Samsunga są moim zdaniem lepsze. Pisze się na nich szybciej i popełnia o wiele mniej pomyłek. Nie muszę chyba podkreślać, jaka to ważna sprawa dla smartphone'ów pozbawionych klawiatury sprzętowej.
Czy Sense jest lepsze niż Touch Wiz? Trudno ocenić, myślę że to raczej kwestia przyzwyczajenia i opanowania kompleksowej obsługi danego modelu. Dopiero w połączeniu ze sprzętowymi przyciskami, po zapamiętaniu najwygodniejszych sposobów wywoływania określonych funkcji można oceniać kompleksowo interfejs użytkownika. Obydwa interfejsy pokrywają windosowskie opcje niemal w 100 proc., bardzo rzadko widać jakiś standardowy ekran czy element.
| Uwaga: o ile HD2 od samego wejścia na rynek był bardzo dopracowanym, kompletnym i płynnie działającym urządzeniem, to pierwsze wersje ROM-ów Omnii II pozostawiały sporo do życzenia przede wszystkim pod względem płynności działania interfejsu oraz „wypływania” wolnej pamięci RAM. Dlatego pierwszą rzeczą jaką zrobiłem po otrzymaniu Omnii na testy była aktualizacja ROM-u do wersji JA1 pochodzącej z początku stycznia 2010.
|
Każdy producent stara się dodać do systemu jakieś własne aplikacje, które przeważnie okazują się przydatne i chętnie używane przez użytkowników. Tak jest przykładowo u HTC z fotoalbumem, odtwarzaczem muzycznym czy kalendarzem – niewielu użytkowników instaluje inne, zastępcze aplikacje. Ponadto w HD2 znajdziemy m.in. dobry czytnik wizytówek WordCard, klienta Facebooka i ciekawą grę Teeter.
Firma Samsung poszła jednak jeszcze dalej, oferując wraz z Omnią II pakiecik dopracowanego oprogramowania. Poza standardowym albumem, odtwarzaczem czy kalendarzem mamy jeszcze Dyktafon, przystosowany do obsługi palcem manager plików (o nazwie Moje Pliki), odtwarzacz strumieniowy (YouTube i podobne) oraz QIK do nadawania strumieniowego, czy też edytor wideo. Mało tego, jest jeszcze aplikacja do identyfikacji piosenek Midomi, czytnik RSS, świetny Czytnik Wizytówek, a także aplikacja Connected Home służąca do transmisji obrazu (standard DLNA) z telefonu na przystosowany telewizor.
Jeśli ktoś chce (a prawie wszyscy chcą) instalować na swoim telefonie dodatkowe oprogramowanie, zawsze pozostaje kwestia kompatybilności z urządzeniem. HTC przez lata zdobyło ugruntowaną pozycję na rynku PDA, więc każdy producent oprogramowania dba, aby jego programy dobrze pracowały na urządzeniach HTC. Nie bez znaczenia jest też potężne wsparcie niezależnych programistów, skupionych na forach internetowych.
Samsung to właściwie „świeżak” na tym polu i niektóre programy mogą sprawiać problemy na Omnii. Co więcej, nie chodzi wyłącznie o programy użytkowe, lecz gry – zarówno te robione na PDA, jak i konwersje czy emulowane z konsol. Jednak sytuacja ciągle się poprawia i modyfikowane przez entuzjastów sterowniki są coraz lepsze, więc jest nadzieja, że użytkownikom Omnii II nie zabraknie nowych, ciekawych propozycji w dziedzinie rozrywki.
Podsumowując ogólne omówienie nakładek systemowych i oprogramowania uznaję, że ta runda kończy się remisem. Za HD2 przemawia dopracowana, wygodna nakładka Sense, natomiast Omnia ma lepsze klawiatury ekranowe oraz dodaje świetne, bogate oprogramowanie.
