Fakty i mity na temat HDTV 1080p

Na prośbę czytelników, tłumaczenie na podstawie artykułu ze strony teamxbox

Na rynku pojawia się coraz więcej telewizorów HDTV 1080p, które konwertują sygnał wejściowy, łącznie ze standardowymi sygnałami TV, DVD, HDTV i PC, na ich własną natywną rozdzielczość 1920x1080 pikseli. Co najśmieszniejsze, telewizory 1080p nie mogą odbierać sygnału 1080p. Tak, właśnie tak, dobrze przeczytaliście.

Jeśli już macie telewizor HDTV 1080p, jest wysoce prawdopodobne, że nie będziecie w stanie przekazać mu sygnału 1080p z konsoli PlayStation 3, odtwarzacza Blu-ray, czy HD-DVD. Dobrą nowiną jest natomiast informacja, że telewizory, które mogą odbierać sygnał 1080p są już w drodze. Jeśli planujecie zakup telewizora HDTV, jest to idealna pora, aby zainwestować w sprzęt, który ma szanse oprzeć się czasowi przez najbliższe lata.

Wyjaśnijmy kilka mitów krążących wokół rozdzielczości HDTV. Pozwoli to w pełni zrozumieć co 1080p tak naprawdę ze sobą niesie i, co ważniejsze, kiedy to przyniesie.  

Spis treści

• Standard ASTC
• Dlaczego 720p jest lepsze niż 1080i w HDTV
• Dlaczego HDTV 1080p są takie cool
• HDTV kompatybilne z 1080p
• 1080p i PlayStation 3, filmy Blu-ray/HD DVD

Najpierw odświeżmy kilka podstawowych pojęć. HDTV to przesyłanie sygnału telewizyjnego o wyższej rozdzielczości i lepszym dźwięku niż ma to miejsce w przypadku tradycyjnej telewizji, z którą mamy do czynienia przez ostatnie 60 lat. W Stanach Zjednoczonych, ATSC stanowi grupę, która opracowała standard HDTV mający zastąpić obecny system NTSC. Nowy standard obsługuje wiele formatów, począwszy od standardowych, a skończywszy na sygnałach high-definition. Aby zrozumieć różnice w formatach, prześledźmy kryteria, którymi kierowała się grupa ATSC do ich określania.

Formaty zdefiniowane są na podstawie trzech kryteriów:

• Liczba linii: 480, 720 i 1080.
• Metoda wyświetlania: progresywna lub z przeplotem.
• Ilość klatek: ilość klatek, pól na sekundę

Zauważcie, że nie ma tu terminu 'rozdzielczość', a zamiast tego pojawia się 'liczba linii'. W przeciwieństwie do standardów PC, mamy do czynienia z progresywnymi i naprzemiennymi (z przeplotem) sygnałami, które w efekcie dają różne rozdzielczości tego samego sygnału, w zależności od opisywanego obrazu. Tak więc na przykład sygnał 1080i ma rozdzielczość klatki wynoszącą 2 megapiksele, ale rozdzielczość pola wynosi 1 megapiksel. Rozróżnienie to nie jest konieczne w odniesieniu do obrazów komputerowych, ale jest kluczowe w przypadku telewizji, a co za tym idzie, HDTV.

Niestety, przejście na HDTV (który nie powinien być uznawany za synonim cyfrowej telewizji) nie wyeliminował skanowania z przeplotem, a nowy standard ATSC wciąż wykorzystuje tę metodę.

Skanowanie z przeplotem zostało wymyślone w latach dwudziestych ubiegłego wieku jako sposób przesyłania sygnałów telewizyjnych za pomocą wąskiego pasma.  Technologia dostępna w tamtym czasie nie pozwalała na przesyłanie eterem pełnego obrazu przy takiej ilości klatek, aby dawałaby odbiorcy poczucie płynności.
Metoda ta polega na dzieleniu każdego obrazu na nieparzyste i parzyste poziome linie, aby przesyłać każdą z tych grup osobno. Po ich połączeniu - z prędkością pozwalającą oszukać oko, które nie rejestruje podziału -  obraz jest rekonstruowany w odbiorniku. Dla odmiany skanowanie progresywne (lub bez przeplotu) jest w stanie wyświetlić cały obraz jednocześnie.

W związku z wykorzystaniem metody z przeplotem, konieczne jest stworzenie dwóch terminów do opisania różnych aspektów przesyłanego obrazu. Klatka jest terminem używanym do opisania całego obrazu, gdy nie jest on podzielony na parzyste i nieparzyste linie. Pole jest terminem określającym grupy połów stworzonych z nieparzystych i parzystych linii.

Co więcej, oba te terminy określają sposób w jaki opisujemy szybkość wyświetlania, albo jako klatki na sekundę, albo jako pola na sekundę.

Po wyjaśnieniu kryteriów względem których zdefiniowane są różne formaty określone w standardzie ATSC, możemy przedstawić ich ogólny zarys:

Ten zbiór kombinacji daje w sumie 36 formatów, z których składa się standard ATSC. Dla większej przejrzystości, będą one dalej podzielone na trzy kategorie: SDTV, EDTV i HDTV. Wszystkie warianty 480i przypadają grupie SDTV, podczas gdy wariacje 480p przypisane są EDTV, a tylko formaty 720 i 1080 uznawane są jako HDTV.