Jak wygląda Jowisz na radarze Teleskopu Webba?

Zdjęcia Jowisza zespół obsługi naziemnej Teleskopu Webba przemycił w dokumentacji dotyczącej rozkładania oraz kalibracji urządzenia. Są one potwierdzeniem jak JWST radzi sobie ze śledzeniem szybko poruszających się obiektów i ich namierzaniem wśród jasnej konkurencji. Najłatwiej było to sprawdzić w Układzie Słonecznym. Jowisz nie jest tutaj demonem prędkości, ale jego liczne księżyce to bardzo żwawi zawodnicy. On sam, jako duży, bardzo jasny punkt odniesienia był też szczególnie cenny.

Co widzimy na zdjęciach Jowisza z Teleskopu Webba?

Zdjęcia Teleskop Webba wykonanywał kamerą bliskiej podczerwieni (NIRCam) i wykorzystując dwa różne filtry (F212N oraz F323N). Celem była bowiem ocena różnych długości fal światła. Obiekty, które widzimy w kadrze to Jowisz i trzy jego księżyce: Europa, Tebe i Metis.

Zdjęcie z lewej strony przedstawia Jowisza i jego księżyce: Europę, Tebe i Metis w ujęciu wykorzystującym filtr 2,12 mikronów. Plamka po lewej stronie wzgledem Wielkiej Czerwonej Plamy Jowisza to cień księżyca Europa. Zdjęcie z prawej strony przedstawia Jowisza i jego księżyce z użyciem filtru 3,23 mikronów. Źródło: NASA, ESA, CSA oraz B. Holler i J. Stansberry (STScI)

Zdjęcia Jowisza w filtrach wąskopasmowych zostały zaprojektowane tak, aby zapewnić ładne obrazy całego dysku planety, ale bogactwo dodatkowych informacji o bardzo słabych obiektach (Metis, Tebe, główny pierścień, zamglenia) na tych zdjęciach z około jednominutowych ekspozycji były bardzo miłą niespodzianką

– powiedział John Stansberry, naukowiec Space Telescope Science Institute.

Dlaczego jowiszowy test Teleskopu Webba wypadł obłednie?

Na pierwszy rzut oka zdjęcia Jowisza i jego księżyców zwracają uwagę świelistością obiektów. Na ujęciach dostarczanych przez sondę Juno czy Teleskop Hubble nigdy nie były one tak wyraźne. Jako wynik testu radarowego zdjęcia Jowisza i jego naturalnych satelit są dowodem na to, że Teleskop Webba radzi sobie ze śledzeniem i odróżnianiem gwiazd przewodnich położonych w pobliżu bardzo jasnych obiektów. Ujęcie gazowego olbrzyma i Europy powstało na podstawie danych uzyskanych w trzech odrębnych obserwacjach.

Jowisz i księżyc Europa w ujęciu instrumentu NIRCam JWST z 2,12 mikronowym filtrem oraz Jowisz i trzy jego księżyce także w obiektywie NIRCam JWST, ale z filterm 3,23 mikonowym. Źródło: NASA, ESA, CSA oraz B. Holler i J. Stansberry (STScI)

Prawdziwie obłędny jest jednak refleks Teleskopu Webba. Obserwatorium jest w stanie uchwycić obiekty poruszające się z prędkością do 67 milisekund łuku na sekundę. Jest to rezultat dwukrotnie lepszy niż oczekiwano, wysyłając paczkę z JWST w przestrzeń kosmiczną.

Źródło: NASA