Wróćmy jednak do OC200. Po podłączeniu kontrolera do infrastruktury sieci LAN powinniśmy go wstępnie skonfigurować. Ułatwieniem w przypadku Omada jest uzyskiwanie adres IP z serwera DHCP. W przypadku braku serwera DHCP lub problemach z pobraniem adresu kontroler jest dostępny pod domyślnym adresem: 192.168.0.253.
Przykładowa najprostsza infrastruktura sieci LAN wraz z kontrolerem i punktami dostępowymi może wyglądać następująco.
Po uruchomieniu menu konfiguracyjnego kontrolera możemy przystąpić do jego konfiguracji poprzez przeglądarkę WWW lub co ciekawsze przez mobilną aplikację Omada. W tym drugim przypadku do konfiguracji nie jest potrzebny nawet adres IP kontrolera. Wystarczy zeskanować kod QR znajdujący się na spodniej części OC200.
My jednak skorzystamy z wersji webowej i po przejściu kilkuetapowego kreatora konfiguracji, w którym podajemy podstawowe parametry takie jak nazwę i hasło administratora, wstępną sieć WiFi czy ustawienia czasu możemy cieszyć się gotowym do pracy kontrolerem. Pozostaje do ustawienia jeszcze jeden element , którym jest chmura Cloud Access pozwalająca na zdalny dostęp do naszego kontrolera a tym samym stworzonej przez niego sieci.
Po zalogowaniu do panelu w pierwszej kolejności mamy podgląd na „dashboard” ze statystykami sieci. Oczywiście na początku jest tu trochę pusto. Jednak za chwilę skonfigurujemy punkty dostępowe, sieci oraz grupy WLAN by panel nieco ożył.
Kliknij na powyższą grafikę, aby powiększyć
Teraz podłączmy do sieci LAN punkty dostępowe obsługiwane przez OC200. A jakie modele współpracują z Omada? Okazuje się, że wybór jest duży, a producent nie zamknął się tylko na najnowsze modele, ale mamy możliwość podłączenia starszych rozwiązań znanych z rodziny EAP Controller. Możemy wybierać wśród:
- punktów dostępowych montowanych na ścianie lub suficie: EAP110, EAP115, EAP225, EAP245, EAP320,
- punktów dostępowych montowanych na zewnątrz: EAP110-Outdoor, EAP225-Outdoor,
- punktów montowanych w ścianie lub na ścianie: EAP115-Wall, EAP-225-Wall,
- produktów dostępnych w ramach EAP Controller, np. EAP120 czy EAP220.
Po podłączeniu punktów do infrastruktury sieci LAN kontroler OC200 automatycznie wykryje kompatybilne urządzenia i wyświetli je w zakładce Access Points ze statusem Pending. Dodatkowo w Dashboard na górnej belce znajdziemy informacje o punktach dostępowych będących gotowych do adopcji czy też podłączonych do sieci LAN.
A co jeśli kontroler jest w innym VLAN-ie lub całkowicie innej sieci? TP-Link i z takim scenariuszem sobie poradzi. Wystarczy zainstalować narzędzie EAP Discover Utility. W kolejnym kroku łączymy się do sieci, w której znajdują się punkty dostępowe oczekujące na adopcję.
Teraz wystarczy tylko wpisać odpowiednie informacje dotyczące adresu kontrolera i uprawnień do punktu dostępowego i zatwierdzić zmiany.
W naszym przypadku kontroler jest w podsieci 172.16.5.0/24 z kolei dwa punkty dostępowe znajdują się w innym VLAN-ie w podsieci 172.16.7.0/24. Pozostaje zatem określenie danych kontrolera i zatwierdzenie zmian. Punkty dostępowe oczekujące na podłączenie do kontrolera możemy przyłączać pojedynczo lub wsadowo (zaznaczając interesujące nas urządzenia). Po zatwierdzeniu zmian narzędzie kontaktuje się z kontrolerem, a punkt dostępowy po chwili pojawia się w interfejsie OC200 gotowy do adopcji. Po adopcji możemy przystąpić do konfiguracji infrastruktury.
Dodatkowo po podłączeniu punktów dostępowych możemy w pierwszej kolejności dokonać aktualizacji podłączonych i zaadoptowanych punktów dostępowych.
