Menu OSD jest mało kolorowe, ale za to przejrzyste i bardzo wygodne w obsłudze. Korzystanie z niego za pośrednictwem wbudowanego w monitor pada odbywa się błyskawicznie – nie ma żadnych opóźnień. Jest to rozwiązanie znacznie wygodniejsze od tego, w które wyposażony jest testowany przeze mnie NEC AccuSync 24WMCX. Monitor pozwala też na szybkie przełączanie się pomiędzy poszczególnymi źródłami sygnału przy pomocy przycisku INPUT/SELECT.
Menu OSD
Menu dostępne jest w języku polskim. Oprócz standardowych możliwości, takich jak regulacja jasności, kontrastu, czy kolorów, zawiera też wiele rzadziej spotykanych funkcji.
Monitor ma na przykład wbudowany czujnik światła. W menu można ustawić jego czułość (słaba, standard, silna) lub zupełnie go wyłączyć. Po włączeniu czujnika, jeśli wykryje on, że w pomieszczeniu, w którym znajduje się monitor, jest ciemno, a na ekranie wyświetlane jest dużo bieli, automatycznie zmniejszy podświetlenie świetlówek. Funkcja ta działa dość dobrze, redukując częstość ręcznego dostosowywania jasności monitora.
Z poziomu menu można regulować ostrość – standardowa to 50%, poniżej tej wartości obraz staje się mniej lub bardziej rozmazany. Przy minimalnej wygląda jak po zastosowaniu filtrowania biliniowego, przy maksymalnej pojawiają się obwódki wokół czarnych liter, będące efektem programowego zwiększania kontrastu.
Niestety, pomimo możliwości regulacji, na monitorze nie da się uzyskać idealnej ostrości obrazu – w najlepszym razie (ustawienie ostrości w okolicach 50%) wypada nieco gorzej niż większość modeli z matrycami S-PVA i jest minimalnie nieostry. Przypomina obraz generowany przez Hyundai W241D (AV3.70), ale jest od niego trochę lepszy
Dość intrygującą opcją jest tryb MP Mode. Po jego włączeniu obraz zaczyna szybko mrugać (60 razy na sekundę), co według producenta pozytywnie wpływa na płynność wyświetlanych na monitorze animacji, np. podczas grania, czy oglądania filmów. Według mnie jest to mało przydatna opcja, powodująca raczej ból głowy.
NEC pozwala na ustawienie rozciągania obrazu w rozdzielczościach innych niż standardowa. Można wybrać, czy podczas ich wyświetlania proporcje obrazu mają być zachowane, czy też ma on zostać rozciągnięty na całą szerokość ekranu. Samego skalowania nie da się niestety wyłączyć.
Monitor dysponuje funkcją Picture in Picture. Po jej włączeniu, w niewielkim okienku na ekranie można wyświetlać obraz z innego źródła niż aktualnie wybrane. Na przykład po podłączeniu monitora przez złącze DVI do komputera, można wyświetlać okienko z obrazem z D-Sub, wejścia komponentowego, S-Video lub kompozytowego. Okienko PiP może mieć jeden z trzech rozmiarów (od 400x230 do 650x370). Można dowolnie przesuwać je po ekranie przy pomocy pada.
OSD daje też możliwość skorzystania z wyłącznika czasowego i określenia, po ilu godzinach monitor ma się wyłączyć. Można również zmienić natężenie podświetlenia włącznika, co jest zdecydowanie przydatne, bo mrugająca na niebiesko (w trybie stand-by) przy domyślnej jasności dioda w środku nocy bywa irytująca. NEC ma też „ekologiczną” funkcję w postaci eko-miernika. Za pomocą wyświetlanych na ekranie listków (od 1 do 10) pokazuje ona obecne zużycie energii przez monitor. Oczywiście w największej mierze zależy ono od aktualnie ustawionej jasności podświetlenia (im większa, tym wyższy pobór prądu).
Testy: Temperatura kolorów, tryby DV Mode
Monitor ma wbudowane cztery presety kolorów – 9300K, 6500K, 5000K oraz sRGB. Można je edytować – domyślne presety zostają wtedy skasowane, ale aby je odzyskać wystarczy najechać na wybrany i wcisnąć przycisk Reset. Edycja odbywa się poprzez regulację parametrów „wzmocnienie” lub „przesunięcie” dla każdej z trzech składowych kolorów w modelu RGB.
Wartości predefiniowanych ustawień kolorów sprawdziłem dla domyślnych ustawień – jasności 50% i kontrastu 50%:
- 9300K – temperatura barw 9000K (jasność: 233 cd/m2)
- 6500K – temperatura barw 6100K (jasność: 258 cd/m2)
- 5000K – temperatura barw 4900K (jasność: 233 cd/m2)
- sRGB – temperatura barw 6500K (jasność: 299 cd/m2)
Ustawienie temperatury kolorów: 9300K (jasność 50%, kontrast 50%)
Ustawienie temperatury kolorów: 6500K (jasność 50%, kontrast 50%)
Ustawienie temperatury kolorów: 5000K (jasność 50%, kontrast 50%)
Ustawienie temperatury kolorów: sRGB (jasność 50%, kontrast 50%)
Jak widać, zmierzone kolorymetrem temperatury kolorów są zbliżone do deklarowanych w menu, choć do ideału trochę brakuje.
Oprócz zwykłej regulacji kolorów, monitor pozwala na włączenie jednego z trybów specjalnych, zwanych trybami DV. Są to: STD-1 (standardowy), STD-2 (obraz mocno przyciemniony, ale ze sporym kontrastem – przydatne do czytania), Tekst (średnio jasny z mocno żółtawą bielą), sRGB, Zdjęcia (zwiększona głębia kolorów), Gra-1 (intensywniejsze kolory i większy kontrast), Gra-2 (intensywniejsze kolory, większy kontrast, ale niski poziom podświetlenia) oraz MOVIE (dobry kontrast, niska jasność). Tryby DV mogą okazać się przydatne w specyficznych sytuacjach (zwłaszcza Zdjęcia i Gra-1), ale akurat w przypadku 24WMGX3 zostały moim zdaniem dobrane tak sobie.
