Wiemy już, jak wygląda sama konsola, a co znajdziemy pod maską? Na całość składa się system procesorów, które w poprzedniej wersji konsoli składał się fizycznie z kilku chipów, natomiast w miniaturowej PSX2 został zintegrowany.
Wykres obrazujący moc procesora PS2. Niech Nas nie zmyli skromne 300MHz
Na początek procesor główny - 128 bitowy Emotion Engine, taktowany zegarem 300 MHz. Jest to tak naprawdę nieco zmodyfikowana wersja chipu MIPS R3000, zawierająca dodatkowe instrukcje multimedialne (w liczbie 107) oraz dwie jednostki przetwarzania wektorów (VPU). Procesor główny ma do dyspozycji 32 MB pamięci Rambus, pracującej dwukanałowo z częstotliwością 800 MHz. Czy Wam też to przypomina Intela i jego pierwszy chipset (i850) do Pentium 4?
Za grafikę odpowiada Sony Graphics Synthesizer z 4 MB osadzonej na samym chipie pamięci DRAM. Była to swego czasu mała rewolucja, ponieważ nikt wcześniej nie umieścił takiej ilości pamięci na chipie w konsumenckim urządzeniu elektronicznym. Pamięć ta posiada szynę 320 bajtów i przepustowość 48 GB/s.
...zamiast dziesiątek niezrozumiałych opcji w sterownikach graficznych
Trzeci z procesorów głównych to IOP (Input/Output processor), który poza tym, że odpowiada za komunikację ze światem zewnętrznym (min. obsługę USB), posiada również elementy oryginalnego procesora, zastosowanego w Playstation 1 - tym samym zapewnia sprzętową kompatybilność wstecz z poprzednią generacją konsol.
Do tego dochodzą pomniejsze chipy, z których najważniejszy jest układ Audio, potrafiący generować 48 niezależnych kanałów o częstotliwości próbkowania do 48 kHz każdy. Za pamięć masową odpowiada natomiast jednosoczewkowy czytnik DVD firmy Sony. Jego prędkości odczytu DVD i CD to odpowiednio 4x i 24x.
CPU: | Emotion Engine | pełna specyfikacja PlayStation 2 |
Wydajność FPU: | 6.2 GFLOPS | |
Zegar: | 300 MHz | |
Cache: | Instrukcje: 16 KB (2-way), Dane: 8 KB (2-way), Scratch RAM 16K | |
Pamięć główna: | Rambus 32MB (2 kanały po 800 MHz) przepustowość: 3,2 GB/s | |
Grafika: | Graphics Synthesizer 256-bit, 150 MHz, 4 MB on-chip DRAM, przepustowość: 48 GB/s | 64-bitowy rendering pixeli - 24 bit dla RGB, 8 bit dla Alpha, 32 bit Z-Buffer efekty 3D: Alpha Blending, Bump Mapping, Fogging, Mip Mapping, Modulation i Highlights, oraz Anti-Aliasing |
Wydajność GPU: | 150 mln Pixeli/sec 75 mln tr/s | |
Dźwięk: | ADPCM, 48 kanałów, 44.1/48 KHz, 2 MB pamięci | Dolby Digital 5.1, DTS |
I/O: | 32-bit (33 MHz - kompatybilność z PSX1/36 MHz - obsługa we/wy) | |
Inne: | DVD-ROM x4 (24x CD), 2 x USB 1 x RJ-45 LAN 10/100 (z MAC Adress) 1 x optyczne wyjście audio |
DVD
Konsola Playstation 2 może nam posłużyć nie tylko jako konsola do gier, lecz także jako odtwarzacz DVD. Obraz generowany podczas oglądania filmu jest dobry i trudno mu coś zarzucić. To samo dotyczy napisów. Są gładkie i czytelne, a z wyświetlaniem polskich znaków nie ma oczywiście żadnych problemów.
Pozytywne wrażenie zrobił na nas fakt możliwości obsługi DVD przy pomocy standardowo dołączanego pada. Stosunkowo łatwo i szybko można rozgryźć schemat przycisków, a nawet jeśli nam się to nie uda, zawsze pozostaje instrukcja. Oczywiście bardziej komfortowym rozwiązaniem od korzystania z pada jest kupno dedykowanego pilota do PSX2. Na szczęście, do czasu jego nabycia nie będzie większych problemów z nawigacją DVD.
Jedynym wyraźnym mankamentem w przypadku obsługi DVD joypadem jest nieco nieprzejrzyste menu ustawień - trudno się momentami połapać, która funkcja do czego służy. Trzeba stanowczo stwierdzić, iż ten element nie został zbyt dobrze dopracowany.
CD Audio i nie tylko...
Odczyt płyt CD Audio na nikim dziś nie zrobi szczególnego wrażenia. Funkcja ta dostępna była już od samego początku Playstation, jednak mimo to warto o niej wspomnieć. Obsługa jest banalnie prosta, napęd pracuje szybko i sprawnie, a przy tym jest cichy więc nie zakłóca odbioru muzyki. Tak samo, jak w przypadku obsługi DVD, do sterowania odtwarzaniem płyt audio wykorzystujemy pada. Menu które wyświetla się w trakcie odtwarzania CD jest średnio wygodne, a jego estetyka pozostawia trochę do życzenia, ale po części jest to kwestia gustu.
Zaskakujące jest jednak nie to, że Playstation 2 obsługuje płyty Audio CD, lecz to, że nie odtwarza plików MP3. W zasadzie większość dostępnych na rynku stacjonarnych odtwarzaczy DVD i coraz więcej zestawów audio posiada tę funkcję, natomiast konstruktorzy nowego PSX2 jakby o tym popularnym formacie zapomnieli. Brak w nowoczesnym sprzęcie multimedialnym wsparcia dla MP3 jest dość zaskakujący i nieco psuje ogólny wizerunek konsoli.
