W tym przypadku aplikacja analizuje czas, jaki potrzebuje dane urządzenie do przetworzenia konkretnej liczby zapytać SQLite, mierząc przy tym głównie wydajność jednostki centralnej oraz w nieco mniejszym stopniu pamięci operacyjnej.
Jak już wspomnieliśmy wcześniej HTC Sensation jest w chwili obecnej największym konkurentem Samsunga Galaxy S II, więc to do niego porównywać będziemy otrzymane wyniki. Testowany model wypadł bardzo pozytywnie za tle konkurenta notując rezultat o około 7 sekund lepszy (33,2 s).
Linpack
W tym bardzo popularnym teście mierzona jest przede wszystkim wydajność procesora głównego. Rezultaty podawane są w tak zwanych „megaflopach”, czyli milionach operacji zmiennoprzecinkowych na sekundę (Millions of FLoating point Operations Per Second).
Samsung Galaxy S II osiągnął tutaj 40,5 MFLOPS, natomiast HTC Sensation dotarł aż do 46,9 MFLOPS, ustanawiając tym samym nasz nowy rekord.
Wydajność 3D
NenaMark1
Benchmark wyświetla animację 3D, wykorzystującą OpenGL ES 2.0 z programowalnymi „shader'ami”. Dzięki takim efektom jak m. in. dynamiczne cieniowanie, odbicia na powierzchni wody, cząsteczki (dym) oraz zróżnicowane modele oświetlenia ocenić możemy głównie wydajność jednostki graficznej oraz procesora głównego.
SGS2 uzyskał tutaj niebotyczny pułap 60 klatek na sekundę. Jak w porównaniu z nim wypadł telefon HTC? Niestety znacznie gorzej. Ilość FPS-ów nie była stabilna. W poszczególnych testach uzyskaliśmy od 39 do 43,6 klatek na sekundę – takiej różnicy raczej nie da się usprawiedliwić większą rozdzielczością.
An3DBench
Wersja XL benchmarka An3DBench przeznaczona jest dla najwydajniejszych urządzeń działających pod kontrolą systemu Android. Wbudowane testy są o wiele bardziej wymagające, ale przy tym znacznie atrakcyjniejsze wizualnie. Aplikacja wykorzystuje „silnik” jPCT-AE 3D.
W tym teście HTC przekroczył poziom 27 300 pkt, więc jego wynik uznajemy za bardzo dobry, ale od razu zaznaczamy, że SGS2 wypadł lepiej (ponad 30 000 pkt). Trzeba jednak pamiętać, że Sensation wyświetla obraz o wyższej rozdzielczości, przez co jego układ graficzny jest bardziej obciążony. W przeciwieństwie do SGS2 widoczne były drobne objawy lagowania.
Neocore
W tym atrakcyjnie wyglądającym benchmarku opartym na OpenGL ES 1.1 uzyskaliśmy 60,5 fps, czyli około jedną kl./s więcej niż w przypadku Samsunga Galaxy S II (mimo, że rozdzielczość była większa). To dobrze świadczy o możliwościach telefonu HTC, ale również zaznaczyć trzeba, ze różnice tego rzędu nie będą zauważalne dla użytkownika.
Angry Birds
W najprzyjemniejszej części testów praktycznych nie mogło zabraknąć nowej, ale kultowej już gry Angry Birds (Rio oraz Seasons), która jest bardzo popularnym umilaczem czasu w podróży, lub w przerwach między codziennymi zajęciami.
Gra ładuje się szybko i działa bardzo płynnie. W ciągu długich godzin grania nie zauważyliśmy żadnych objawów lagowania lub nieprawidłowego funkcjonowania tej syympatycznej i wciągającej gry.
Czas pracy na baterii
W czasie testów sprawdziliśmy również jak długo wytrzymuje bateria tego urządzenia podczas typowych połączeń za pośrednictwem sieci GSM.
W czasie połączenia podświetlenie ekranu było wyłączone, podobnie jak łączonść Wi-Fi, 3G, Bluetooth, GPS i animowane tapety. Poziom głośności dźwięku ustawiliśmy na połowę.
W czasie realnych testów bateria nie zawiodła oczekiwań, choć musimy przyznać, że do wyniku Samsunga Galaxy S II sporo brakuje. Czas rozmów wyniósł 6 godz. 50 minut, przy czym zaznaczamy, że przez większość czasu byliśmy w zasięgu sieci 3G/HSPA (producent deklaruje od 7 do ponad 8 godzin rozmów).
Oczywiście bierzemy pod uwagę, że pomiary producenta wykonywane są w warunkach laboratoryjnych, gdzie siła sygnału jest stała, podobnie jak temperatura i wilgotność otoczenia oraz natężenie ruchu w sieci komórkowej.
Jeśli nie przesadzamy z czasem spędzonym przy grach 3D, rozmowach telefonicznych, filmowaniu, fotografowaniu i oglądaniu filmów, to telefon powinien wytrzymać 2 dni (podświetlenie ustawione na całkiem komfortowe 30%). Traktując telefon bardzo łagodnie, przekroczymy nawet 3 – 3,5 dnia, natomiast przy bardzo intensywnym użytkowaniu będziemy mieli szczęście jeśli ogniwo wytrzyma od rana do wieczora.
W trybie czuwania telefon będzie w stanie wytrzymać około 18-20 dni.
Rozmowy: 6:50 godz.
Internet: 9:20 godz.
Tryb czuwania: 18-20 dni
Ekran
Kąty widzenia
Pod tym względem wyświetlacz sprawuje się naprawdę nieźle. Wykonano go w technologii S-LCD, która zdecydowanie poszerza kąty widzenia w odniesieniu do standardowych LCD. Zaznaczyć jednak należy, że nie dorównuje on w tym zakresie ekranom znanym z telefonów Samsung Galaxy S II.
Ważna jest też kwestia kolorów - przy ekranach Super AMOLED Plus typowy S-LCD to po prostu "szarzyzna". Nie uznajemy tego jednak za wadę, gdyż nie każdemu pasują aż tak przesycone kolory, jakie obserwowaliśmy w Samsungu. Przyznać jednak musimy, że kontrast i jakość czerni SGS2 nie ma sobie równych.
Jakość zdjęć
Dzień
Noc
Z lampą
Osiem megapikseli robi swoje – zdjęcia z telefonu prezentują się przyzwoicie, szczególnie jeśli wykonane są w dobrych warunkach oświetleniowych, ale po zdjęciach jakimi uraczył nas Samsung Galaxy S II nie skaczemy z zachwytu.
Autofokus łapie szybko i daje sobie radę nawet z obiektami oddalonymi zaledwie o kilka centymetrów od obiektywu. Dzięki temu uzyskujemy możliwość wykonywania czegoś na kształt zdjęć makro. Znakomicie działa również rozpoznawanie twarzy.
Zdjęcia nocne są znacznie gorsze – szczególnie uciążliwy jest kolorowy, wyraźnie widoczny szum. Lampa błyskowa sprawuje się dobrze na dystansie nie większym niż 1,5 metra.
Opcji poprawiających jakość jest pod dostatkiem. Zmienić możemy między innymi kontrast, jasność, kolorystykę, ostrość, czułość ISO, balans bieli, rozdzielczość, proporcje lub nałożyć jeden z fabrycznych filtrów i dostosować scenę (np. wspomniane makro). Nie zabrakło też geotaggingu. Ostrość ustawiać możemy jednym dotknięciem palca na ekranie. Do minusów aparatu zaliczamy brak sprzętowego przycisku odpowiadającego za uruchomienie migawki.
Przednim aparatem jesteśmy w stanie rejestrować obrazy o rozdzielczości VGA (640x480 px), ale ich jakość jest co najwyżej przeciętna.
Aparat z przodu
Jakość nagrań wideo
Nagrywany obraz jest wystarczająco płynny i cechuje się przyzwoitym oddaniem szczegółów (jak na telefon). Filmy kręcone w trudnych warunkach oświetleniowych są dużo gorsze niż te dzienne - chodzi szczególnie o ilość cyfrowych szumów i ostrość obrazu.
Plusem jest rozdzielczość (Full HD), ale pod względem jakości testowanemu smartfonowi daleko do wyników Samsunga Galaxy S II, który nagrywał filmy, jakich nie powstydziłaby się prosta kamera cyfrowa.
W ustawieniach bez problemu poprawimy charakterystykę obrazu (jasność, kontrast, nasycenie kolorów, rozdzielczość, balans bieli) oraz włączymy dźwięk stereo, a nawet nagrywanie z podkładem dźwiękowym. My korzystaliśmy z ustawień domyślnych.
Przednim modułem nagramy filmy o rozdzielczości 640x480 pikseli, ale ich jakość jest bardzo słaba.
Geolokalizacja działa sprawnie na zewnątrz budynków i w samochodach. Sygnał wyszukiwany jest dość szybko (od kilku do kilkunastu sekund), a dokładność obliczeń jest równie dobra, jak w przypadku tradycyjnych nawigacji samochodowych. Wewnątrz budynków precyzja lokalizacji spada drastycznie.
Wi-Fi
Sieci bezprzewodowe wyszukiwane są błyskawicznie, a ich konfiguracja nie wymaga szerokiej wiedzy technicznej. Urządzenie obsługuje standard 802.11 b/g/n, więc jest w stanie obsłużyć także wysokie prędkości połączeń.
Współdzielenie internetu „komórkowego” przez Wi-Fi również nie przysparza kłopotów.
Opis procedur testowych
Wydajność sprawdziliśmy przy następujących ustawieniach:
wyłączone Wi-Fi
wyłączony Bluetooth
wyłączony GPS
brak aktywnej komunikacji z Internetem
wyłączone wigdety
minimalne podświetlenie ekranu
statyczna tapeta
Częstotliwość taktowania procesora głównego, graficznego i pamięci RAM ustawiona była na wartość domyślną dla danego telefonu.