odtwarzacze HD |
Na drugim miejscu w menu głównym znalazła się Muzyka. Wybierając tą opcję uzyskujemy dostęp do pojedynczego okienka, zawierającego wyłącznie listę plików z rozszerzeniami muzycznymi. Producent deklaruje obsługę następujących formatów: MP3, WAV, AAC oraz WMA, z czego „empetrójki” były raczej bezproblemowe, większość stratnie skompresowanych AAC również nie przysparzało kłopotów, ale WMA i WAV nie udało się ani razu prawidłowo otworzyć. W przypadku tych ostatnich jedynym dźwiękiem jaki wydostawał się z głośników był ostry, nieprzyjemny szum.
Pozytywnie zaskoczyło nas odtwarzanie dwóch teoretycznie nieobsługiwanych formatów audio, a chodzi o OGG i AC3. Te zadziałały bez najmniejszego zająknięcia i aż dziwne, że nie zostały ujęte przez producenta w specyfikacji. Za to dajemy zasłużony plus.
Jedynymi funkcjami jakimi jesteśmy w stanie posłużyć się w trakcie odtwarzania muzyki są: przewijanie (maksymalnie 8x w przód i tył), powtarzanie (jeden utwór, wszystkie utwory, wyłączone) oraz zmiana głośności. Przycisk INFO/EDIT dawał dodatkowo możliwość wyświetlenia czasu, który upłynął, lub który pozostał do końca.
Kolejną opcją menu, tym razem trzecią, są Zdjęcia. Po ich wybraniu ukazuje się ekran bardzo podobny do tego z filmów, z tą różnicą, że zawartość listy plików składa się jedynie z formatów graficznych (nadal bez katalogów).
Działanie grafik, mimo że ociężałe, przysporzyło jednak najmniej kłopotów. Wszystkie formaty deklarowane przez producenta jako obsługiwane potwierdziły swoją użyteczność. Wyjątkiem był jedynie TIFF, który niekiedy powodował zawieszanie się odtwarzacza.
Jakość wyświetlanych zdjęć uzależniona jest od formatu pliku. Z plikami o rozszerzeniu JPG (JPEG) Mini Media Box nie ma żadnych problemów. Jeśli były za duże, odtwarzacz pomniejszał je w sposób prawidłowy, jednak nie udawało mu się to samo z żadnym innym formatem graficznym. Pliki PNG, BMP, GIF oraz TIFF były niewyraźne i cechowały się dużymi dobrze widocznymi pikselami. Ich zawartość była pozbawiona szczegółów i postrzępiona, co znacząco obniżało komfort ich oglądania.
Grafik nie możemy powiększać, ale możemy je wyświetlać w postaci swego rodzaju albumu (przycisk DIGEST). W trybie pełnoekranowym działają w charakterze pokazu slajdów, zmieniając się automatycznie, a czas ich wyświetlania możemy dostosować naciskając przycisk SETUP na pilocie (funkcja SETUP zostanie omówiona w dalszej części artykułu). Efektów przejść między zdjęciami jest kilkanaście, czyli sporo, ale jakość ich działania (płynność) pozostawia duży niedosyt.
Ostatnim elementem menu głównego są Pliki. Tylko tutaj użytkownik otrzymuje dostęp do katalogów umieszczonych na nośnikach pamięci. W tym miejscu można też dokonywać zmiany nazwy plików i folderów, tworzyć nowe katalogi, usuwać zawartość oraz kopiować ją z jednego miejsca do drugiego (między katalogami).
Po prawej stronie ekranu dostajemy również dostęp do podglądu obsługiwanych plików oraz krótką informację o zawartości folderów.
Jedynym sposobem na zmianę ustawień audio, wideo, graficznych i systemowych jest użycie przycisku SETUP, umieszczonego w górnej części pilota zdalnego sterowania. Jest to rozwiązanie z jednej strony wygodne, bo daje możliwość wejścia w panel ustawień w każdej chwili, ale z drugiej strony całość jest bardzo nieprzemyślana. Jeśli w trakcie oglądania filmu będziemy chcieli zmienić rozmiar czcionki, jej kolor, tło lub język napisów, po wejściu w panel ustawień (SETUP) zobaczymy, że aktywne są wszystkie opcje oprócz tych filmowych, na których akurat nam zależy. Dopiero po zatrzymaniu odtwarzania i wejściu w ustawienia zmienimy wszystko tak jak trzeba.
To samo odnosi się do preferencji pokazu slajdów. W tym przypadku zmienić możemy tryb pokazu (ręczny lub automatyczny), czas wyświetlania zdjęć (od 5 sekund do 3 minut) oraz jeden z kilkunastu efektów przejścia.
Dzięki przyciskowi SETUP zmienimy również język interfejsu użytkownika, typ sortowania plików (alfabetycznie lub według daty), włączymy automatyczny podgląd multimediów, sprawdzimy wersję oprogramowania i przywrócimy ustawienia domyślne.
