Faraon Amenhotep III rządził Egiptem przez 40 lat, pozostawiając po sobie imponujące dziedzictwo architektoniczne. Dzięki nowoczesnym technologiom, udało się zrekonstruować jego twarz. W końcu, po ponad 3350 latach po jego śmierci, wiadomo jak wyglądał starożytny władca.
Faraon Amenhotep III był jednym z najpotężniejszych władców starożytnego Egiptu. Jego panowanie, trwające niemal cztery dekady, było okresem pokoju i rozkwitu, podczas którego wzniesiono wiele monumentalnych budowli, w tym słynną świątynię w Luksorze. Niestety, jego mumia uległa znacznemu zniszczeniu przez upływ czasu i działalność rabusiów.
Pokazali, jak wyglądał faraon sprzed tysięcy lat
Dzięki nowoczesnym technologiom, naukowcy zdołali zrekonstruować twarz Amenhotepa III, przywracając mu dawną świetność. Proces ten wymagał połączenia danych antropologicznych, nowoczesnych technik obrazowania oraz historycznych źródeł, co pozwoliło na stworzenie dokładnego modelu jego czaszki. Wykorzystano również notatki australijskiego anatomisty Graftona E. Smitha, który badał mumię faraona w 1905 r.
Jak podaje portal IFL Science, rekonstrukcja twarzy faraona to przede wszystkim osiągnięcie technologiczne, ale także ważny krok w kierunku lepszego zrozumienia starożytnej historii. Mumia Amenhotepa III nie zachowała się bowiem w dobrym stanie. Na skutek licznych uszkodzeń dokonanych przez rabiusiów (pojawiających się na miejscu pochówku przez tysiąclecia) naukowcy mieli trudne zadanie, aby odtworzyć twarz faraona.
Inny sposób mumifikacji
Nie bez znaczenia pozostaje też fakt, iż Amenhotep III nie został zabalsamowany w tradycyjny sposób. Faraona poddano osobliwemu procesowi mumifikacji, który najprawdopodobniej polegał na wysuszeniu ciała w kąpieli w roztworze o dużym nasyceniu sodu. W dalszej kolejności faraon został wypchany oraz "uszczelniony" kilkoma warstwami żywicy. Autorzy badania, na które powołuje się IFL Science, zauważają, że "to bardziej przypomina posąg niż konwencjonalną mumię".
Naukowcy odpowiedzialni za "ożywienie" mumii faraona mierzyli odległość między oczami Amenhotepa III, wymiary jego oczodołów, szerokość nosa i wiele innych kluczowych cech. Dzięki temu udało się utworzyć dokłany model czaszki. Kolejnym etapem było nałożenie na wspomniany model skanów tomografii komputerowej żywych osób, aby ustalić, w którym miejscu znajduje się tkanka miękka. Tak stworzono pełny obraz faraona żyjącego tysiące lat temu.
Komentarze
1Nie, nie czytałem.